Wat is Tropical Soda Apple: tips voor het doden van Tropical Soda Apple Weeds

Geplaatst op de Federal Noxious Weed List in 1995, zijn tropische soda-appelonkruiden extreem invasieve onkruiden die zich snel door de Verenigde Staten verspreiden. Lees meer over de controle in dit artikel.

Wat is Tropical Soda Apple?

Inheems in Brazilië en Argentinië, is tropische soda-appelwiet een lid van de Solanaceae of Nightshade-familie, die ook aubergines, aardappelen en tomaten bevat. Deze kruidachtige vaste plant groeit tot ongeveer 3-6 voet hoog met geelwitte doornen op de stengels, stengels, bladeren en kelken.

Het onkruid heeft witte bloemen met gele centra of meeldraden, die groen en wit gestippeld fruit worden dat lijkt op dat van kleine watermeloenen. In de vrucht zitten 200-400 kleverige roodbruine zaden. Elke tropische frisdrankappel kan 200 van deze vruchten produceren.

Tropical Soda Apple Feiten

Tropische frisdrankappel (Solanum viarum) werd voor het eerst gevonden in de Verenigde Staten in Glades County, Florida in 1988. Sindsdien had het onkruid zich snel verspreid over een miljoen hectare weiland, graszoden, bossen, greppels en andere natuurlijke gebieden.

Het buitengewone aantal zaden in een enkele plant (40.000-50.000) maakt dit een uiterst productieve wiet en moeilijk te bestrijden. Hoewel het meeste vee (behalve vee) het gebladerte niet consumeert, genieten andere dieren zoals herten, wasberen, wilde varkens en vogels van het volwassen fruit en verspreiden het zaad in hun ontlasting. Zaadverspreiding vindt ook plaats door hooi, zaad, graszoden en gecomposteerde mest die besmet is met het onkruid.

De verontrustende feiten over tropische frisdrankappelen zijn dat ongebreidelde groei en verspreiding van het onkruid de oogstopbrengsten kunnen verminderen, volgens sommigen maar liefst 90% binnen een periode van twee jaar.

Controle van Tropical Soda Apple

De meest efficiënte controlemethode voor tropische soda-appel is het voorkomen van vruchtzetting. Maaien kan de groei van de wiet aanzienlijk verminderen en, indien correct getimed, fruitzetting voorkomen. Het zal echter geen volwassen planten bestrijden en er moet mogelijk een chemische controle worden toegepast. Herbiciden zoals Triclopyrester en aminopyralid van 0,5% en 0,1% kunnen maandelijks met respect worden toegepast op onkruid met jonge appelsoda.

Meer volwassen of dichte plagen kunnen worden bestreden met het gebruik van herbiciden die aminopyralid bevatten. Milestone VM op 7 fluid ounces per acre is een effectieve methode voor het doden van tropisch soda-appelonkruid in weilanden, groente- en graszodenvelden, greppels en bermen. Triclopyrester kan ook worden aangebracht na het maaien, met een toepassing van 50-60 dagen na het maaien met een snelheid van 1,0 liter per hectare.

Daarnaast is er een EPA-geregistreerd, niet-chemisch, biologisch herbicide dat een plantenvirus bevat (genaamd SolviNix LC) beschikbaar voor de bestrijding van deze specifieke wiet. De bloemkeverkever is ook een effectieve biologische bestrijding gebleken. Het insect ontwikkelt zich in bloemknoppen, wat leidt tot remming van de vruchtzetting. De schildpadkever voedt zich met bladeren van de wiet en heeft ook het potentieel om de populatie van tropische soda-appels te verminderen, waardoor de inheemse flora kan ontkiemen.

Een goede bemesting, irrigatie en bestrijding van insecten en ziekten dienen allemaal om de invasie van onkruid met tropische soda te onderdrukken. Door de verplaatsing van vee en het transport van besmet zaad, hooi, graszoden, grond en mest uit gebieden die al zijn aangetast door tropisch soda-appelonkruid, te voorkomen, wordt ook verdere besmetting voorkomen.