Blackleg-plantenziekte: behandeling van blackleg-ziekte bij groenten

Blackleg is een ernstige ziekte voor aardappelen en koolgewassen, zoals kool en broccoli. Hoewel deze twee ziekten heel verschillend zijn, kunnen ze worden bestreden met een aantal van dezelfde strategieën.

Soms is het verbazingwekkend dat er iets in de moestuin groeit, omdat er zoveel dingen mis kunnen gaan. Schimmel- en bacterieziekten kunnen problemen veroorzaken en zijn moeilijk te bestrijden. Deze ziekten worden verder gecompliceerd wanneer meerdere ziekten een gemeenschappelijke naam hebben, waardoor er verwarring ontstaat over de behandeling. Blackleg-ziekte bij groenten kan verwijzen naar een schimmelpathogeen die koolgewassen aantast of bacteriën die aardappelen aanvallen. We zullen beide in dit artikel bespreken, zodat u kunt beheren welke ziekte van de plant met zwarte benen u toevallig dwarszit.

Wat is de ziekte van Blackleg?

Blackleg-ziekte bij koolgewassen wordt veroorzaakt door de schimmel Phoma lingam, die overwintert in de bodem, op gewasresten en in besmet zaad. Het is gemakkelijk over te dragen van plant naar plant en moeilijk te besturen zonder uitstekende hygiënepraktijken. Blackleg kan in elk ontwikkelingsstadium toeslaan, maar begint meestal op zaailingen twee tot drie weken na transplantatie.

Aardappelzwam daarentegen wordt veroorzaakt door de bacteriën Erwinia carotovora ondersoorten atroseptica. Bacteriën blijven sluimeren in pootaardappelen en worden actief als de omstandigheden goed zijn, waardoor het zowel onvoorspelbaar als wreed is. Net als bij cole crop blackleg, zijn er geen sprays of chemicaliën die deze blackleg kunnen stoppen, alleen culturele controles zullen de ziekte vernietigen.

Hoe ziet Blackleg eruit?

Cole crop blackleg verschijnt voor het eerst op jonge planten als kleine bruine laesies die uitzetten in cirkelvormige gebieden met grijze centra bedekt met zwarte stippen. Naarmate deze gebieden groeien, kunnen jonge planten snel afsterven. Oudere planten kunnen soms een infectie op laag niveau verdragen, waardoor laesies met roodachtige randen ontstaan. Als deze vlekken echter laag lijken op stengels, kunnen de planten worden omgord en zullen ze afsterven. Wortels kunnen ook geïnfecteerd raken, waardoor symptomen van verwelking optreden, waaronder gele bladeren die niet van de plant vallen.

Blackleg-symptomen bij aardappelen zijn heel anders dan koolzaadgewassen. Het gaat meestal om zeer inktzwarte laesies die zich vormen op geïnfecteerde stengels en knollen. Bladeren boven deze plekken worden geel en hebben de neiging naar boven te rollen. Als het weer erg nat is, kunnen aangetaste aardappelen slijmerig zijn; bij droog weer kan geïnfecteerd weefsel gewoon verschrompelen en afsterven.

Behandeling voor Blackleg Disease

Er is geen effectieve behandeling voor beide soorten zwartbenen als het eenmaal vastzit, dus het is belangrijk om te voorkomen dat het in de eerste plaats in uw tuin komt. Een vruchtwisseling van vier jaar helpt beide vormen van de ziekte te doden, samen met het planten van alleen gecertificeerde, ziektevrije zaden en pootaardappelen. Het wordt aanbevolen om koolgewassen in een zaaibed te starten, zodat u ze zorgvuldig kunt inspecteren op tekenen van zwartbenigheid; gooi alles weg dat zelfs op afstand geïnfecteerd lijkt.

Goede sanitaire voorzieningen, waaronder het verwijderen van geïnfecteerde planten, het opruimen van gevallen plantenresten en het snel vernietigen van gebruikte planten, zal helpen om het zwartbenen te vertragen of te stoppen. Je tuin zo droog mogelijk houden is ook een goede manier om een ​​ongezonde omgeving voor bacteriën en schimmels te creëren. Een goede circulatie na de oogst kan ervoor zorgen dat zwartpoot de aardappeloogsten niet verpest.