Meer informatie over Ornamental Vs. Vruchtperenbomen

Als je geen fan bent van fruit of een hekel hebt aan de puinhoop die het kan veroorzaken, zijn er veel opzichtige, niet-vruchtdragende boomsoorten om uit te kiezen voor je landschap. Blijf lezen voor meer informatie over soorten niet-vruchtdragende perenbomen.

Decoratieve versus vruchtdragende perenbomen

Veel sierperenbomen produceren eigenlijk fruit, maar produceren over het algemeen heel weinig fruit en van een klein formaat, minder dan een halve inch (1 cm) breed. Is sierperenfruit eetbaar? Ik zou het niet aanbevelen. Ik zou deze kleine vruchten achterlaten voor wilde dieren om op te kauwen. Het doel van het kiezen van een sier- versus vruchtperenboom is vanwege het schaarse tot niet-bestaande vruchtvermogen.

Over sierbloeiende perenbomen

Sierbloeiende perenbomen (Pyrus calleryana) hebben in plaats daarvan vaak de voorkeur vanwege hun opzichtige bloemen in het voorjaar en hun opvallende bladkleur als het weer afkoelt. Omdat ze niet voor fruit worden gekweekt, zijn ze vrij eenvoudig te verzorgen.

Deze bladverliezende bomen hebben donker tot middelgroene eivormige bladeren, met een stam bedekt met donkerbruine tot lichtgroene schors. Herfstkou verandert de bladeren in een caleidoscoop van rode, bronzen en paarse tinten.

Alle soorten sierperen gedijen in de volle zon in verschillende grondsoorten en pH-waarden. Hoewel ze de voorkeur geven aan vochtige grond, zijn ze tolerant voor droge en hete omstandigheden. In tegenstelling tot hun vruchtdragende broeders, zijn sierperen resistent tegen bacterievuur, eikenwortelschimmel en verticilliumverwelking, maar niet tegen roetachtige schimmel en wittevlieg. Onder de gevarieerde cultivars zijn ‘Capital’ en ‘Fauer’ ook vatbaar voor trips.

Soorten niet-fruitdragende perenbomen

De meeste soorten sierperenbomen hebben een rechtopstaande groeiwijze en een ronde vorm. Verschillende cultivars hebben verschillende luifels van hoog tot laag. ‘Aristocrat’ en ‘Redspire’, geschikt voor USDA-zones 5-8, hebben een kegelvormige groeiwijze, terwijl ‘Capital’ neigt naar een meer zuilvormige houding en geschikt is voor USDA-zones 4-8.

Ook geschikt voor USDA zones 4-8, heeft ‘Chanticleer’ een piramide-achtige gewoonte. Het heeft ook een minimale spreiding van ongeveer 15 voet (5 m) breed, waardoor het een bescheidener optie is in vergelijking met bijvoorbeeld de ‘Bradford’ sierpeer. Bradford-peren zijn prachtige exemplaren met opvallende witte bloemen in het vroege voorjaar en levendige oranjerode bladeren in de herfst. Deze bomen kunnen echter hoogten tot 12 meter bereiken en hebben brede, horizontale vertakkingssystemen die de cultivar de naam "Fatford" -peer hebben opgeleverd. Ze zijn ook vatbaar voor breuk en stormschade.

Hoogte varieert ook tussen cultivars. ‘Redspire’ en ‘Aristocrat’ zijn de hoogste van de sierperen en kunnen een hoogte bereiken van wel vijftien meter. ‘Fauer’ is de kleinste cultivar en reikt slechts ongeveer 20 voet (6 m.). ‘Capital’ is een soort middenweg die tot wel 11 meter hoog kan worden.

De meeste bloeien met opvallende witte bloesems in de lente of winter, met uitzondering van ‘Fauer’ en ‘Redspire’, die alleen in de lente bloeien.