Informatie over de vlasplant in Nieuw-Zeeland: tips voor de verzorging van vlasplanten in Nieuw-Zeeland

Nieuw-Zeelandse vlas (Phormium tenax) werd ooit gedacht verwant te zijn aan Agave, maar is sindsdien in de Phormium-familie geplaatst. Nieuw-Zeelandse vlasplanten zijn populaire sierplanten in zone 8 van het Amerikaanse Department of Agriculture. Hun waaiervormige vorm en gemakkelijke groei door wortelstokken zijn uitstekende accenten in containers, meerjarige tuinen en zelfs kustgebieden. Als je eenmaal weet hoe je Nieuw-Zeelandse vlas moet kweken, word je misschien beloond met 6 tot 10 voet (1,8 tot 3 m.) Brede planten met een verbazingwekkende potentiële hoogte van 20 voet (6 m.) In perfecte omstandigheden.

Informatie over de vlasplant in Nieuw-Zeeland

Nieuw-Zeelandse vlasplanten hebben twee hoofdsoorten in de teelt, maar tal van cultivars. Cultivars vertonen rood, geel, groen, bordeaux, paars, kastanjebruin en nog veel meer bladkleuren. Er is zelfs bont vlas voor een opwindend bladcontrast. Als planten zich in warm genoeg regio's bevinden, is de zorg voor vlas uit Nieuw-Zeeland een eitje met weinig insecten- of ziekteklachten en een sterke vestiging.

Dit vlas is genoemd naar zijn vezelige bladeren, die ooit werden gebruikt om manden en textiel te maken. Alle delen van de plant werden gebruikt met medicijn gemaakt van wortels, gezichtspoeder van bloemstuifmeel en oude bloeiende stengels die als vlotten aan elkaar waren vastgebonden. Bladeren zijn kielvormig en komen op een bepaald punt. Ze kunnen worden gebruikt als decoratieve planten in de zones 9 tot 11 met de beste groei in zone 8.

Informatie over de vlasplant in Nieuw-Zeeland geeft aan dat buisvormige, opzichtige bloemen verschijnen op rechtopstaande stengels, maar alleen in hun geboortestreek en zelden in de kas. Nieuw-Zeelandse vlasplanten bieden architectonisch belang, maar zijn niet winterhard en moeten in de meeste klimaten voor de winter binnenshuis worden gebracht.

Hoe Nieuw-Zeelandse vlas te kweken

Nieuw-Zeelandse vlas is een langzaam groeiende vaste plant. De meest gebruikelijke methode van vermeerdering is door middel van deling en volledig bewortelde exemplaren zijn overal verkrijgbaar bij kinderdagverblijven.

Een van de belangrijkste eisen die deze plant stelt, is een goed doorlatende grond. Moerassige of zware kleigronden zullen de groei verminderen en kunnen bijdragen aan rotte stengels en wortelstokken.

Het vlas verdraagt ​​gedeeltelijke zon, maar presteert beter in de volle zon.

Nieuw-Zeelandse vlas trekt vogels aan en is niet aantrekkelijk voor herten. Het is gemakkelijk te onderhouden, droogtetolerant wanneer het is vastgesteld en zorgt voor een goede erosiebestrijding. Nieuw-Zeelandse vlasplantenzorg is minimaal als de planten volwassen zijn, maar het vlas kan op winderige en blootgestelde locaties beschadigd en versnipperd bladuiteinden oplopen.

Zorg voor vlas uit Nieuw-Zeeland

Hybride vlasplanten zijn niet zo duurzaam als de twee basissoorten. Ze hebben meer water nodig en wat beschutting tegen heet zonlicht, dat de bladpunten kan verbranden.

Ze zijn betrouwbaar winterhard tot 20 graden Fahrenheit (-6 C.), maar alle soorten kunnen in de herfst eenvoudig naar binnen worden verplaatst om schade te voorkomen. Gebruik een paar centimeter organische mulch rond de wortelzone om vocht te besparen, onkruid te voorkomen en de wortelstokken te isoleren.

Af en toe is snoeien nodig wanneer er schade is opgetreden als gevolg van zon of kou. Snijd indien nodig dode en beschadigde bladeren af.

Het vlas gedijt op arme gronden, dus bemesting is niet nodig, maar jaarlijkse topdressings van fijngerotte compost kunnen helpen om voedingsstoffen aan de grond toe te voegen en de percolatie te verhogen.

Nieuw-Zeelandse vlasplantverzorging is het gemakkelijkst te beheren in containers in noordelijke klimaten. Breng de plant voor de winter naar binnen en breng hem geleidelijk weer naar buiten wanneer de omgevingstemperatuur in het voorjaar warm is.