Propagatie van Helleborusplanten: methoden voor het vermeerderen van een Helleborusplant

Hellebores of Lenten rose zijn vaak bloeiend te zien, zelfs als er nog sneeuw ligt. Deze aantrekkelijke, gemakkelijk te kweken planten worden vermeerderd per deling of zaad. Zaden zijn misschien niet trouw aan de ouder en het kan 2 tot 4 jaar duren voordat ze bloeien, maar er kan een interessante bloem ontstaan ​​en zaadvermeerdering is veel goedkoper dan het kopen van meer planten. Leer hoe u helleborussen kunt verspreiden en welke methode het beste voor u is.

Hoe Hellebores te verspreiden

Een van de uitstekende bloeiende planten in de late winter tot het vroege voorjaar is de nieskruid. Met hun aanhoudende diep gesneden bladeren en zacht getinte bloemen zijn helleborussen perfect voor schaduwrijke tot gedeeltelijk schaduwrijke locaties met overvloedig vocht. Hun klokvormige bloemen gaan een maand of langer mee en voegen zachte elegantie toe aan de plant.

De voortplantingsmethoden van Helleborus variëren afhankelijk van de soort. De stinkende helleborussen worden het best vermeerderd met zaad, terwijl oosterse hybriden meestal worden verdeeld om ervoor te zorgen dat nieuwe planten trouw zijn aan de ouder.

Als u niet kunt bepalen welk type plant u bezit, kunt u het beste beide helleborusverspreidingsmethoden proberen. Er zijn twee hoofdtypen van de planten: Stemless of Acaulsecent en gesteeld of Caulescent. De eerste produceert bladeren van de basale groei, terwijl de laatste bladeren produceert van bestaande stengels.

Alleen stengelloze planten kunnen worden verdeeld. Dat zijn de oosterse hybriden, terwijl de stinkende helleborussen (Helleborus foetidus of Hellebore argutifolius) presteren het best als geplaatste exemplaren.

Het verspreiden van een nieskruid door deling is relatief eenvoudig. Bind de bladeren in het vroege voorjaar aan elkaar en graaf rond en onder de wortelzone. Gebruik een paar tuinvorken om de wortelstokken voorzichtig te scheiden. Plant elke nieuwe sectie onmiddellijk en zorg voor gelijkmatig vocht wanneer ze zich vestigen. Ze hebben misschien een jaar van herstel nodig voordat de planten bloeien.

Verspreiden van een nieskruid met zaad

De voortplanting van nieskruidplanten door middel van zaad resulteert vele jaren later in bloeiende planten dan in delen, maar is het meest geschikt voor gesteelde variëteiten. Veel van deze planten zijn zelfs verpleegsterplanten en als je de bladeren van elkaar scheidt, kun je wilde baby's vinden die onder het grote blad groeien. Dit geeft ons een idee van het type omgeving dat zaailingen nodig hebben.

De bodem moet rijk zijn aan organisch materiaal, gelijkmatig vochtig maar niet drassig en zaden hebben weinig licht nodig om te ontkiemen. Het vroege voorjaar is de beste tijd om zaad te zaaien. Als je al zaailingen hebt, transplanteer ze dan in het vroege voorjaar in potten of direct in een halfschaduwrijk voorbereid tuinbed. Deze zaailingen kunnen variabel zijn wat betreft het type bloem dat ze produceren, maar het is een avontuur dat veel tuinders bereid zijn te ondernemen.

Of je nu kiest voor de voortplanting van nieskruid door zaad of deling, nieuwe planten hebben wat extra zorg nodig voor hun eerste jaar buiten. Jonge zaailingen mogen pas naar buiten gaan als alle vorstgevaar voorbij is, maar bewaar ze op een koele plaats zoals een onverwarmde garage of kas. Houd planten gelijkmatig vochtig maar vermijd drassige grond. Planten mogen niet in de volle zon worden geplaatst, omdat dit de groei vertraagt ​​en de bladeren beschadigt.

Gedeelde planten zijn wat sterker en kunnen in het vroege voorjaar, als ze gescheiden zijn, direct de tuingrond in gaan. Voer het tweede jaar planten met een goede tijd om korrelmest in het voorjaar vrij te geven. Verwijder oude bladeren zodra ze voorkomen. Na het eerste jaar in de buitenlucht zijn helleborussen zelfvoorzienend, behalve in droge periodes waar ze extra vocht nodig hebben.