Valse meeldauw op watermeloenen: hoe watermeloenen te bestrijden met valse meeldauw

Valse meeldauw treft komkommerachtigen, waaronder watermeloen. Valse meeldauw op watermeloenen heeft alleen invloed op de bladeren en niet op de vrucht. Als het echter niet is aangevinkt, kan het de plant ontbladeren, waardoor het niet in staat is om te fotosynthetiseren. Zodra de bladeren zijn beschadigd, mislukt de gezondheid van de plant onmiddellijk en neemt de productie van de winstgevende vruchten af. Het is belangrijk om de behandeling van valse meeldauw onmiddellijk toe te passen zodra de ziekte wordt opgemerkt, om de rest van het gewas te beschermen.

Watermeloenen met valse meeldauw

Watermeloenen zijn een symbool van de zomer en een van de grootste geneugten. Wie kan zich een picknick voorstellen zonder deze sappige, zoete vruchten? In gewassituaties vormt watermeloen-valse meeldauw ernstige economische bedreigingen. Zijn aanwezigheid kan de opbrengsten verminderen en de ziekte is uiterst besmettelijk. De eerste tekenen zijn gele vlekken op bladeren, maar helaas bootst dit symptoom veel andere plantenziekten na. We bespreken de andere symptomen en enkele preventieve maatregelen die u kunt nemen om de kans te verkleinen dat deze ziekte uw gewas aantast.

Valse meeldauw op watermeloenen vertoont zich als lichtgroene vlekken op bladeren die samenvloeien tot grotere vlekken. Deze worden geel en uiteindelijk sterft het bladweefsel af. De onderkant van de bladeren lijkt met water doordrenkt voordat ze afsterven en er kunnen donkere sporen zichtbaar zijn. De sporen zijn alleen aan de onderkant en lijken donkerpaars van kleur. De sporengroei is alleen zichtbaar als het blad nat is en verdwijnt als het opdroogt.

Na verloop van tijd worden de laesies bruin en wordt het blad bijna helemaal zwart en valt het af. De bladstelen blijven meestal op de plant zitten. Waar geen controle wordt bereikt, kan volledige ontbladering optreden, waardoor het vermogen van de plant om essentiële suikers te produceren om de groei te stimuleren, wordt verstoord. Als er fruit aanwezig is zal de stengel gaan rotten.

Voorwaarden voor watermeloen valse meeldauw

Watermeloenen met valse meeldauw komen voor bij lage temperaturen. Temperaturen van 60 graden Fahrenheit (16 C.) 's nachts en 70 F. (21 C.) gedurende de dag stimuleren de verspreiding en groei van sporen. Regen of constant vochtige omstandigheden veroorzaken verdere verspreiding.

De ziektesporen reizen waarschijnlijk door de wind, omdat een besmet veld kilometers ver weg kan zijn en een ander kan infecteren. De ziekteverwekker overleeft de winters in het noorden niet. North Carolina State University heeft een site waar ze verschillende factoren gebruiken om te voorspellen waar de ziekteverwekker zal verschijnen. Professionele telers kunnen de site controleren om eerdere incidenten van de ziekte en prognoses te bekijken voor gebieden waar de volgende keer zal verschijnen.

Behandeling van valse meeldauw

Plant waar veel luchtcirculatie is en weinig schaduw. Irrigeer de bladeren niet als er niet voldoende gelegenheid is om ze snel te drogen.

Koperen fungicide kan enige bescherming bieden, maar in grote teeltsituaties worden mobiele fungiciden met een actief ingrediënt dat de schimmels aantast aanbevolen. Mefanoxam met mancozeb of chloorthalonil lijkt de beste bescherming te bieden. Sprays moeten elke 5 tot 7 dagen worden gebruikt.

Er zijn nog geen resistente soorten watermeloen, dus vroegtijdige kennisgeving en preventieve praktijken zijn dringend nodig.