Aardappel Early Blight Treatment - Aardappelen beheren met Early Blight

Als uw aardappelplanten kleine, onregelmatige donkerbruine vlekken vertonen op de laagste of oudste bladeren, kunnen ze last hebben van aardappelziekte. Wat is aardappelziekte? Lees verder om te leren hoe u aardappelen met vroege bacterievuur kunt identificeren en over de behandeling van aardappelziekte.

Wat is aardappel vroege bacterievuur?

Vroege bacterievuur is een veel voorkomende ziekte die voorkomt in de meeste aardappelteeltgebieden. De ziekte wordt veroorzaakt door de schimmel Alternaria solani, waar ook tomaten en andere leden van de aardappelfamilie last van kunnen hebben.

Aardappelen worden besmet met vroege bacterievuur wanneer het gebladerte extreem nat is geworden door regen, mist, dauw of irrigatie. Hoewel het geen terminale ziekte is, kunnen ernstige infecties tamelijk schadelijk zijn. In tegenstelling tot zijn naam ontwikkelt vroege bacterievuur zich zelden vroeg; het treft eigenlijk meestal volwassen gebladerte in plaats van jonge, zachte bladeren.

Symptomen van aardappelen met vroege bacterievuur

Vroege bacterievuur treft zelden jonge planten. Symptomen komen voor het eerst voor op de onderste of oudste bladeren van de plant. Donkere, bruine vlekken verschijnen op dit oudere blad en worden naarmate de ziekte voortschrijdt groter en nemen een hoekige vorm aan. Deze laesies zien er vaak uit als een doelwit en in feite wordt de ziekte soms een doelwit genoemd.

Naarmate de vlekken groter worden, kunnen ze het hele blad geel maken en afsterven, maar blijven aan de plant. Op de stengels van de plant kunnen ook donkerbruine tot zwarte vlekken voorkomen.

Knollen worden ook aangetast. De knollen hebben donkergrijze tot paarse, ronde tot onregelmatige laesies met opstaande randen. Als het open wordt gesneden, is het aardappelvlees bruin, droog en kurkachtig of leerachtig. Als de ziekte zich in een vergevorderd stadium bevindt, ziet het knolvlees eruit met water doordrenkt en geel tot groenachtig geel van kleur.

Aardappel Early Blight-behandeling

De sporen en mycelia van de ziekteverwekker overleven in aangetaste plantenresten en grond, in geïnfecteerde knollen en in overwinterende waardplanten en onkruid. Sporen worden geproduceerd bij temperaturen tussen 41-86 F. (5-30 C.) met afwisselend nat en droog. Deze sporen worden vervolgens verspreid door wind, opspattende regen en irrigatiewater. Ze komen binnen via wonden veroorzaakt door mechanisch letsel of insectenvoeding. Laesies beginnen 2-3 dagen na de eerste infectie te verschijnen.

Behandeling van bacterievuur omvat preventie door het planten van aardappelrassen die resistent zijn tegen de ziekte; laatrijpe rassen zijn resistenter dan vroegrijpe rassen.

Vermijd bovengrondse irrigatie en zorg voor voldoende beluchting tussen planten om het blad zo snel mogelijk te laten drogen. Oefen een vruchtwisseling van 2 jaar. Dat wil zeggen, geen aardappelen of andere gewassen in deze familie herplanten gedurende 2 jaar nadat een aardappeloogst is geoogst.

Houd de aardappelplanten gezond en stressvrij door te zorgen voor voldoende voeding en voldoende irrigatie, vooral later in het groeiseizoen na de bloei, wanneer planten het meest vatbaar zijn voor de ziekte.

Graaf de knollen pas op als ze volledig volgroeid zijn om beschadiging te voorkomen. Elke schade die tijdens de oogst is aangericht, kan de ziekte bovendien vergemakkelijken.

Verwijder aan het einde van het seizoen plantenresten en onkruidgastheren om gebieden te verzachten waar de ziekte kan overwinteren.