Chokecherry Plantinstructies: hoe chokecherries in het landschap te gebruiken

Een familielid van wilg, esp, els, ponderosa-den en sneeuwbes, groeiende chokecherry-bomen worden vaak aangetroffen in de uitlopers en bergkloven, op een hoogte van 4.900 tot 10.200 voet (1.5-610 km) en langs beken of andere vochtige gebieden. Laten we meer leren over het gebruik van chokecherries in het thuislandschap.

Wat is een chokecherry?

Dus, wat is een chokecherry? Groeiende chokecherry-bomen zijn grote zuigende struiken (kleine bomen) die inheems zijn in het zuidoosten van de Verenigde Staten, maar die elders kunnen worden gekweekt als een meerjarig landschap. Prunus viginiana kan een hoogte bereiken van wel 41 voet (12,5) hoog met een baldakijn van 28 voet (8,5 m.) breed; dit is natuurlijk uiterst zeldzaam en over het algemeen kan de plant worden gehouden tot een grootte van ongeveer 12 voet (3,5 m.) lang en 10 voet (3 m.) breed.

Chokecherry-bomen dragen 3 tot 6-inch (7,5-15 cm.) Lange romige witte bloemen, die donkerrood vlezig fruit worden, rijpen tot een volwassen paarszwart met een pit in het midden. Deze vrucht wordt gebruikt om jam, gelei, siropen en wijnen van te maken. De schors wordt soms gebruikt om hoestsiropen op smaak te brengen. Inheemse Amerikanen gebruikten het schorsextract als remedie tegen diarree. Fruit van groeiende chokecherry-bomen werd toegevoegd aan pemmican en gebruikt om aften en koortsblaasjes te behandelen. Bladeren en twijgen waren doordrenkt om een ​​thee te maken om verkoudheid en reuma te verminderen, terwijl het hout van de chokecherry werd verwerkt tot pijlen, bogen en pijpstelen.

Hoe Chokecherry in het landschap te gebruiken

Chokecherry wordt vaak gebruikt als windscherm op boerderijen, oeverbeplantingen en voor het verfraaien van de snelweg. Vanwege zijn zuigende leefgebied (en potentiële toxiciteit), moet er voorzichtig worden omgegaan met het bepalen waar chokecherries moeten worden geplant. In het tuinlandschap kan chokecherry worden gebruikt als scherm of in massabeplanting, zich bewust van de neiging om te zuigen en zich te vermenigvuldigen.

Houd er ook rekening mee dat herten graag grazen op chokecherry-bomen, dus als je geen herten wilt, wil je geen chokecherry-bomen.

Als landschapsplant kunt u in de herfst chokecherryfruit kweken en oogsten; hoe later het oogsten, hoe zoeter de vrucht. Verwijder de giftige stengels en bladeren bij het schoonmaken van de bessen en verpletter de zaden niet tijdens het koken of het extraheren van sap. Dus, gezond verstand zou je vertellen om de bessen niet in de blender te doen!

Chokecherry-fruit is een rijke bron van voedingsvezels met 68 procent van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid, 37 procent DRA van vitamine K en een geweldige bron van mangaan, kalium en vitamine B6 met slechts 158 calorieën per halve kop (118 ml).

Chokecherry Plantinstructies

Chokecherry-struiken groeien het meest overvloedig in vochtige bodems, maar zijn aanpasbaar aan een verscheidenheid aan bodemmediums in de bodem-pH-arena van 5,0 tot 8,0. Koud winterhard tot USDA zone 2, windbestendig, matig droogte en schaduwtolerant, chokecherry plantinstructies zijn vrij minimaal omdat het niet bijzonder kieskeurig is over waar het zich bevindt.

Dat gezegd hebbende, in de natuur worden groeiende appelbesbomen vaak gevonden in de buurt van waterbronnen en zullen daarom het meest weelderig zijn met voldoende irrigatie, terwijl volle zon ook vruchtvorming bevordert.

Aanvullende informatie over het kweken van chokecherry-bomen

In het wild staat chokecherry vooral bekend om zijn rol bij het bieden van leefgebied, als een waardevolle voedselbron voor de bescherming van dieren in het wild en stroomgebieden. Alle delen van de groeiende chokecherry-bomen worden opgegeten door grote zoogdieren zoals beren, elanden, coyotes, dikhoornschapen, griffen, elanden en herten. Vogels knabbelen aan het fruit en zelfs vee en schapen bladeren rond op de chokecherry.

De bladeren, stengels en zaden bevatten een toxine, blauwzuur genaamd, dat bij huisdieren zelden vergiftiging kan veroorzaken. Vee moet aanzienlijke hoeveelheden van de giftige plantendelen eten die normaal niet voorkomen, behalve in tijden van droogte / hongersnood. Vergiftigingsverschijnselen zijn angst, blauwachtige tint in de mond, snelle ademhaling, speekselvloed, spierspasmen en uiteindelijk coma en de dood.