Blight Control In Potatoes: Hoe vroege en late aardappelziekte te behandelen

Aardappelziekte ziekten zijn de vloek van tuinders overal. Deze schimmelziekten veroorzaken gedurende het groeiseizoen grote schade aan in moestuinen, waardoor bovengrondse schade aan aardappelplanten wordt veroorzaakt en knollen onbruikbaar worden. De meest voorkomende aardappelziektes zijn genoemd naar het deel van het seizoen waarin ze veel voorkomen: vroege bacterievuur en Phytophthora. De bestrijding van bacterievuur bij aardappelen is moeilijk, maar gewapend met enige kennis kun je de ziektecyclus doorbreken.

Hoe aardappelziekte te identificeren

Beide soorten bacterievuur komen veel voor in Amerikaanse tuinen en vormen een risico voor andere nauw verwante planten zoals tomaten en aubergines. Symptomen van aardappelziekte zijn duidelijk wanneer rekening wordt gehouden met de timing van hun uiterlijk, waardoor bacterievuur gemakkelijk te diagnosticeren is.

Aardappel Early Blight

Aardappelziekte wordt veroorzaakt door de schimmel Alternaria solani en valt eerst oudere bladeren aan. Schimmelsporen overwinteren in plantenresten en knollen die na de oogst zijn achtergelaten, maar wacht tot ze worden geactiveerd totdat de luchtvochtigheid hoog is en de dagtemperatuur voor het eerst 75 F. (24 C.) bereikt. Alternaria solani dringt onder deze omstandigheden snel in de bladweefsels en veroorzaakt binnen twee of drie dagen een zichtbare infectie.

Laesies beginnen als kleine, donkere, droge vlekjes die zich snel verspreiden naar donkere cirkelvormige of ovale gebieden. Vroege bacterievuur laesies kunnen een schot in de roos zijn, met afwisselende ringen van verheven en depressief weefsel. Soms zijn deze ringgroepen omgeven door een groen-gele ring. Naarmate deze laesies zich verspreiden, kunnen bladeren afsterven maar aan de plant blijven zitten. Knollen zijn bedekt met vlekken die lijken op bladeren, maar het vlees onder de vlekken is meestal bruin, droog, leerachtig of kurkachtig wanneer aardappelen worden opengesneden.

Aardappel Phytophthora

Aardappelziekte is een van de ernstigste ziekten van aardappelen, veroorzaakt door de schimmel Phytophthora infestans, en de ziekte die in zijn eentje de Ierse aardappel hongersnood van 1840 veroorzaakte. Phytophthora-sporen ontkiemen bij vochtigheidsniveaus boven 90 procent en temperaturen tussen 50 en 78 F. (10-26 C,), maar groeien explosief aan de koelere kant van het bereik. Deze ziekte wordt vaak in de vroege herfst gezien, tegen het einde van het groeiseizoen.

Laesies beginnen klein, maar breiden zich al snel uit tot grote bruine tot paarszwarte gebieden met dood of stervend bladweefsel. Als de luchtvochtigheid hoog is, verschijnt er een opvallende witte donzige sporulatie aan de onderkant van bladeren en langs stengels en bladstelen. Planten die door Phytophthora zijn aangetast, kunnen een onaangename geur afgeven die naar verval ruikt. Knollen raken vaak geïnfecteerd, vullen zich met rot en geven toegang tot secundaire pathogenen. Een bruine tot paarse huid is mogelijk het enige zichtbare teken op een knol van interne ziekte.

Blight Control in aardappelen

Wanneer bacterievuur in uw tuin aanwezig is, kan het moeilijk of onmogelijk zijn om volledig te doden. Als u echter de circulatie rond uw planten verhoogt en alleen voorzichtig water geeft wanneer dat nodig is en alleen aan de basis van uw planten, kunt u de infectie mogelijk aanzienlijk vertragen. Kies zorgvuldig alle zieke bladeren en zorg voor extra stikstof en een laag fosforgehalte om aardappelplanten te helpen herstellen.

Fungiciden kunnen worden gebruikt als de ziekte ernstig is, maar voor azoxystrobin, chloorthalonil, mancozeb en pyraclostrobin zijn mogelijk meerdere toepassingen nodig om de schimmel volledig te vernietigen. De meeste van deze chemicaliën moeten twee weken voor de oogst worden stopgezet, maar pyraclostrobin kan veilig worden gebruikt tot drie dagen voordat de oogst begint.

Voorkom toekomstige uitbraken van bacterievuur door een vruchtwisseling van twee tot vier jaar uit te voeren, vrijwilligersplanten die ziektes kunnen dragen te verwijderen en water boven het hoofd te vermijden. Wanneer u klaar bent om uw knollen te graven, zorg er dan voor dat u ze tijdens het proces niet verwondt. Wonden kunnen infecties na de oogst in de hand werken, waardoor uw opgeslagen gewas wordt geruïneerd.