Klimrozen beheren: meer informatie over het trainen van klimrozen

Telkens als ik foto's zie van rozen die een versierd latwerk of prieel beklimmen, de zijkant van een oude structuur, een hek of zelfs omhoog en langs een oude stenen muur, roept dat de romantische en nostalgische sappen in mij op. Ik kan me voorstellen dat het voor veel mensen hetzelfde doet vanwege het aantal foto's en schilderijen van dergelijke scènes. Het creëren van dit effect gebeurt niet zomaar. In de meeste gevallen kost het wat moeite en een altijd waakzame rozenliefhebbende tuinman.

Training Roses on Structures

Net als bij het opvoeden van onze kinderen, is het van het grootste belang om al vroeg te beginnen met het begeleiden van hen naar de juiste weg en hen te trainen om een ​​goed pad te volgen. De eerste op de lijst met rozen is om het gebied en de structuur te kiezen die gewenst zijn voor de klimrozen. Geschikte gebieden bestaan ​​uit goed zonlicht, goed doorlatende grond en een plek die een opvallend brandpunt nodig heeft. De structuur kan zijn:

• Sierlijke of gewone latwerk
• Prieel
• Hek
• Muur bouwen
• Stenen muur

Volgende op de lijst is het selecteren van de planten met de gewenste kleur, bloeivorm, geur en gewoonte. Ga dan een stap achteruit en creëer een visie of mind-painting van wat de gewenste uitkomst zal zijn.

Hoe een klimroos te trainen

Na aanschaf van de klimrozenstruiken die aan uw wensen voldoen, begint de training. Ik gebruik graag een rubberachtige draad, versterkt touw of rekbaar vinyl-type bindmateriaal om de stokken van de roos aan de geselecteerde structuur te bevestigen. Terwijl het de stokken op hun plaats houdt, biedt het ook enige flexibiliteit om ze niet te beschadigen als ze worden gevuld en groeien. Maar zelfs met deze flexibiliteit zullen de banden op enig moment door groei moeten worden vervangen.

Voor het trainen van onze rozen langs de zijkant van een gebouw of stenen muur, moet u een aantal verankeringssets leveren om aan vast te binden. Dit kan worden gedaan door enkele kleine gaten te boren langs het gewenste trainingspad en een anker te plaatsen, misschien een type met wrijvingpassing. Ik geef de voorkeur aan ankers van het expansietype of lijm van het type, omdat ze niet de neiging hebben los te werken met wind- en groeibewegingen zoals de wrijving-fit lijken te doen.

Wacht tot de wandelstokken voldoende groeien om ze af te binden en train ze om in de richting te gaan van de beste ondersteuning die past bij je eerdere geestverven. Stokken die uitgroeien en te ver weg van de structuur, kunnen in eerste instantie worden weggesnoeid of gecontroleerd terwijl ze groeien om te zien of ze weer in lijn kunnen worden gebracht en getraind in het gewenste pad. Maak echter niet de fout ze te lang te laten gaan, want weerbarstige stokken kunnen later voor meer werk zorgen.

Klimrozen beheren

Klimrozen kunnen in een oogwenk onhandelbaar worden. Als ze eenmaal weerbarstig zijn geworden, verander ze dan om wat omleiding toe te staan ​​of snoei ze terug en wacht tot de nieuwe groei opnieuw begint.

Ik ben naar de huizen geroepen van een aantal mensen die net zijn verhuisd naar een nieuw huis waar de klimrozen zijn veranderd in ongetemde monsters! Dit kan en zal gebeuren als we niet waakzaam blijven. Er zijn momenten waarop zo'n puinhoop kan worden teruggebracht naar de visie van schoonheid die het ooit was, maar het kost veel werk om het voor elkaar te krijgen. Veel snoeien, een stap terug doen om naar dingen te kijken, nog veel meer snoeien, en dan eindelijk terug naar waar dingen moeten zijn.

Bij sommige van de oudere klimrozen betekent zwaar snoeien ook veel bloemen opofferen, aangezien deze oudere klimmers alleen bloeien op 'oud hout', wat verwijst naar de groei van het vorige seizoen. Toch is het het beste om het werk te doen en de mooie visie terug te brengen. In sommige gevallen, zoals waar ik aan heb gewerkt, is de struik gewoon te onbeheerst geworden. De eigenaar wilde dat het werd gekapt en verwijderd. Ik vroeg haar of ik mocht proberen het terug te brengen. Laat in de herfst, nadat de struik slapend begon te worden, snoeide ik de stokken tot op 15 cm van de grond. Drastische zet zeg je? Misschien misschien niet. Het volgende voorjaar zorgde de roos inderdaad voor nieuwe groei. De nieuwe groei werd geleidelijk aan vastgebonden en omgeschoold tot een mooi sierlijk latwerk, dat vervolgens aan weerszijden op de heklijn kon uitlopen en zo weer terugkeerde naar een visie van schoonheid.

Het beklimmen van rozenstruiken is inderdaad werk. Ze zullen nog enige tijd uw aandacht vragen. Maar als je klaar bent voor de uitdaging, word je rijkelijk beloond, niet alleen door de schoonheid die je aanschouwt, maar ook door de ooh's en aah's van vreugde van tuinbezoekers en degenen die genieten van je foto's van de visie op schoonheid die je inspanningen hebben gecreëerd.