Burdock Management: tips voor het beheersen van gewone kliswieren

Burdock-onkruid is een lastige plant die groeit in weilanden, langs greppels en bermen en in veel andere verstoorde gebieden in de Verenigde Staten. De wiet is te herkennen aan de grote, ovale of driehoekige "olifantenoor" bladeren. Het bovenoppervlak van de donkergroene bladeren kan glad of behaard zijn en het onderste bladoppervlak is typisch wollig en lichtgroen. De plant wordt in het tweede jaar vastgeschroefd en kan een hoogte van 3 tot 10 voet bereiken. De kleine bloemen, die talrijk zijn, kunnen lavendel, wit, paars of roze zijn.

Waarom is het onkruid van de klis zo lastig en waarom is het beheer van de klit zo belangrijk? Lees verder om erachter te komen hoe je van deze wiet kunt afkomen.

Redenen voor het beheersen van gemeenschappelijke klis

Het is buitengewoon moeilijk om klis uit te roeien. Zaden verspreiden zich snel wanneer de zaadkoppen drogen en breken, waardoor duizenden zaden wijd en zijd worden verspreid. Het onkruid verspreidt zich ook wanneer de stekelige boren een ritje maken op passerende mensen of dieren.

Sommige mensen kunnen onaangename allergische reacties ervaren wanneer de borstelharen in contact komen met de huid. De boren kunnen voor vee echte problemen veroorzaken, met ooginfecties, huidproblemen en zweertjes in de mond tot gevolg.

De plant kan ook wortelrot, echte meeldauw en andere ziekten bevatten die zich kunnen verspreiden naar landbouwgewassen.

Hoe Burdock te doden

Graven, met de hand trekken of ploegen kunnen effectieve manieren zijn om gewone klis te bestrijden als het onkruid klein is. Deze technieken werken niet goed bij grotere planten omdat het moeilijk is om de hele penwortel te verwijderen. Je kunt grotere planten maaien, maar je moet maaien voordat de plant is uitgebloeid, anders verspreid je de zaden.

Een aantal herbiciden is nuttig voor het bestrijden van veel voorkomende klis, waaronder dicamba, 2,4-D, picloram, glyfosaat en andere. Helaas groeit klis vaak in moeilijke, moeilijk toegankelijke gebieden. Handmatige verwijdering is vaak het enige middel en ook het meest milieuvriendelijk.

Notitie: Chemische bestrijding mag alleen als laatste redmiddel worden gebruikt, aangezien biologische benaderingen veiliger en veel milieuvriendelijker zijn.