Heeft Agapanthus winterbescherming nodig: wat is de koude winterhardheid van Agapanthus

Er is enige discrepantie in de koude winterhardheid van Agapanthus. Hoewel de meeste tuinders het erover eens zijn dat de planten niet bestand zijn tegen aanhoudende bevroren temperaturen, zijn noordelijke tuinders vaak verrast om te ontdekken dat hun Lelie van de Nijl in het voorjaar is teruggekeerd, ondanks een vrieskou. Komt dit slechts zelden voor, of is Agapanthus winterhard? Een Brits tuinbouwmagazine heeft een proef uitgevoerd in zuidelijke en noordelijke klimaten om de koudehardheid van Agapanthus te bepalen en de resultaten waren verrassend.

Is Agapanthus Winterhard?

Er zijn twee hoofdsoorten Agapanthus: bladverliezend en groenblijvend. Bladverliezende soorten lijken meer winterhard dan groenblijvend, maar beide kunnen verrassend goed overleven in koelere klimaten, ondanks hun oorsprong als Zuid-Afrikaanse inboorlingen. Agapanthus lelie koude tolerantie staat vermeld als winterhard in zone 8 van het Amerikaanse Department of Agriculture, maar sommige zijn bestand tegen koelere regio's met een beetje voorbereiding en bescherming.

Agapanthus is matig vorstbestendig. Met gematigd bedoel ik dat ze bestand zijn tegen lichte, korte nachtvorst die de grond niet duurzaam hard bevriest. De bovenkant van de plant zal bij lichte vorst afsterven, maar de dikke, vlezige wortels behouden hun vitaliteit en zullen in de lente weer ontspruiten.

Er zijn enkele hybriden, met name de Headbourne-hybriden, die winterhard zijn tot USDA-zone 6. Dat gezegd hebbende, ze zullen speciale zorg nodig hebben om de winter te weerstaan, anders kunnen de wortels in de kou afsterven. De rest van de soort is slechts winterhard tot USD 11 tot 8, en zelfs degenen die in de lagere categorie worden gekweekt, hebben wat hulp nodig om opnieuw te ontkiemen.

Heeft Agapanthus winterbescherming nodig? In de lagere zones kan het nodig zijn om verrijking aan te bieden om de zachte wortels te beschermen.

Agapanthus zorgt voor overwintering in zones 8

Zone 8 is de coolste regio die wordt aanbevolen voor de meeste Agapanthus-soorten. Zodra het groen afsterft, snijdt u de plant een paar centimeter van de grond af. Omring de wortelzone en zelfs de kroon van de plant met minstens 3 inch mulch. De sleutel hier is om te onthouden om de mulch in het vroege voorjaar te verwijderen, zodat nieuwe groei niet hoeft te worstelen.

Sommige tuinders planten hun lelie van de Nijl in containers en verplaatsen de potten naar een beschutte locatie waar bevriezing geen probleem is, zoals de garage. Agapanthus lelie koude tolerantie in de Headbourne hybriden kan veel hoger zijn, maar je moet nog steeds een deken van mulch over de wortelzone leggen om ze te beschermen tegen extreme kou.

Door Agapanthus-variëteiten te kiezen met een hogere koude-tolerantie, zullen mensen in koelere klimaten gemakkelijker van deze planten kunnen genieten. Volgens het Britse tijdschrift dat de koudehardheidstest uitvoerde, kwamen vier soorten Agapanthus met vlag en wimpel door.

• Northern Star is een cultivar die bladverliezend is en de klassieke diepblauwe bloemen heeft.
• Midnight Cascade is ook bladverliezend en diep paars.
• Peter Pan is een compacte groenblijvende soort.
• De eerder genoemde Headbourne-hybriden zijn bladverliezend en presteerden het beste in de meest noordelijke regio's van de test. Blue Yonder en Cold Hardy White zijn beide bladverliezend, maar zouden winterhard zijn in USDA zone 5.

Natuurlijk neem je misschien een kans als de plant in een grond staat die niet goed wegloopt of een grappig klein microklimaat in je tuin dat nog kouder wordt. Het is altijd verstandig om gewoon wat organische mulch aan te brengen en die extra beschermingslaag toe te voegen, zodat je jaar na jaar kunt genieten van deze statige schoonheden.