Wat is een Durian-fruit: informatie over Durian-fruitbomen

Er is nog nooit een vrucht geweest die zo doordrenkt was van tweedeling. Met een gewicht tot 7 pond, ingepakt in een dikke doornige schil en vervloekt met een gruwelijke geur, wordt de vrucht van de durianboom ook vereerd als de "koning der vruchten". Ontegensprekelijk het meest populaire fruit in Zuidoost-Azië, durian is ook verboden op veel openbare plaatsen. Dus wat is durian fruit en wat zijn enkele toepassingen van durian fruit? Lees verder voor meer informatie.

Wat is Durian Fruit?

Durian fruit (Durio zibethinus) is een lid van de familie Bombacacea, samen met hibiscus en okra. In tegenstelling tot de andere leden van Bombacaceae, die meestal opvallende bloemen en houtachtige peulen hebben gevuld met kleine zaadjes en donzige vezels, staat durian op zichzelf.

Durian heeft grote zaden omgeven door vlezige arils. De puntige schil kan groen tot bruin zijn, rond tot langwerpig en gevuld met romige tot saffraan getinte bollen.

Over Durian Fruits

Durian fruitbomen rijpen van juni tot augustus samen met ander tropisch fruit zoals de mangosteen, jackfruit en mango.

Durian heeft voor de meeste mensen een onaangename geur vanwege de samenstelling van esters, zwavel en ketonen, die ook 'ochtendadem' vormen. De geur is veel kleurrijker beschreven dan die van roadkill, afvalwater, rottende uien en braaksel of combinaties daarvan.

De geur is zo verschrikkelijk dat veel openbare plaatsen het fruit hebben verboden, ook op de Singapore Rapid Mass Transit. Blijkbaar kan het geurige aroma worden gedetecteerd van meters afstand en in feite worden veel dieren, vooral orang-oetans, gelokt door de geur van meer dan een halve mijl afstand! De geur blijft ook na langdurig eten aan de handen.

De vrucht is algemeen bekend als durian, zelfs in inheemse dialecten; de beruchte geur heeft echter minder ingrijpende terminologie voortgebracht, zoals 'civet cat tree' en 'civet fruit' in India en 'stinkvrucht' in het Nederlands, die volgens mij niet vertaald hoeft te worden. Ondanks zijn minder dan vleiende beschrijving, is het een van de belangrijkste vruchten van Zuidoost-Azië.

Inheems in Brunei, Indonesië en de Maleisische regenwouden, zijn er 30 bekende soorten durian fruitbomen die in Zuidoost-Azië groeien. De bomen kunnen tussen de 90 en 130 voet hoog worden met rechtopstaande stammen, 4 voet breed en een onregelmatige dichte of open kroon met groenblijvende bladeren. Bloemen zijn klokvormig, geboren in trossen van de oudere, dikke takken.

Terwijl de geur is verguisd, is de smaak van het vlees geprezen als zijnde een "rijke vla die zeer op smaak is gebracht met amandelen" en met "een sterke aromatische smaak, gevolgd door een heerlijke zoete smaak, dan een vreemde harsachtige of balsemachtige" smaak van voortreffelijke maar aanhoudende smaak. ”

Een andere beschrijving over durian fruit prijst de smaak als "als een mengsel van ijs, uien, kruiden en bananen, allemaal door elkaar gemengd". Miljoenen Zuidoost-Aziaten kunnen zich niet vergissen, dus er moet iets bedwelmends zijn aan dit fruit en de populariteit van durian fruitteeltplantages.

Gebruikt voor Durian Fruits

Durian wordt verkocht in zijn geheel of gesneden en verdeeld in segmenten verpakt in plastic. Het wordt meestal met de hand gegeten nadat het is gekoeld. De vrucht kan in verschillende rijpheidsstadia worden gegeten en wordt gebruikt om veel snoepjes op smaak te brengen, zoals ijs en andere gerechten. Het rijpe vlees kan met een lepel worden gegeten en heeft een consistentie die veel weg heeft van custard.

Durian kan worden gekookt met suiker of kokoswater. De Javanen maken van durian een saus en serveren deze met rijst of combineren het vruchtvlees met ui, zout en azijn en gebruiken het als smaakmaker. Sommige regio's roken durian of fermenteren het in aardewerken potten.

Durian is ook te vinden in blik op siroop of gedroogd. Blokken van durian pasta zijn te vinden op menig zuidoostelijke markt. In sommige regio's van Thailand wordt durian gecombineerd met pompoen. Onrijpe durian wordt gekookt en gegeten als groente.

Zaden zijn klein, rond tot ovaal en zien eruit en smaken als jackfruitzaden. Deze zaden zijn eetbaar en kunnen gekookt, gedroogd, gebakken of geroosterd worden. De zaden worden in dunne plakjes gesneden en gekookt met suiker of gedroogd en gebakken met kokosolie en kruiden in Java. Andere regio's gooien de zaden gewoon weg.

De jonge bladeren en scheuten van de durian fruitboom worden soms gekookt als groen. Ook wordt soms de schil van de vrucht verbrand en wordt de resulterende as toegevoegd aan speciale cakes.

Zeker een nuttig en interessant fruit, maar ik weet niet zeker of de beschrijving van het ruiken naar 'vuile gym-sokken' me zo intrigeert dat ik op zoek ben naar een durian voor de smaak!