Pecan Tree Leaking Sap: waarom druppelen Pecan Trees Sap

Pecannoten komen oorspronkelijk uit Texas en niet voor niets; het zijn ook de officiële staatsbomen van Texas. Deze veerkrachtige bomen zijn droogtetolerant en overleven niet alleen, maar gedijen in veel gebieden met weinig tot geen zorg. Zoals elke boom zijn ze echter vatbaar voor een aantal problemen. Waarom druppelen pecannoten sap? Lees verder voor meer informatie.

Waarom druppelen pecannoten sap?

Als er sap van je pecanneboom druipt, is het waarschijnlijk niet echt sap, hoewel het op een rotonde wel zo is. Een sijpelende pecannootboom is meer dan waarschijnlijk getroffen door bladluizen van pecannoten. Het sijpelen van de pecannebomen is gewoon honingdauw, een zoete, charmante nomenclatuur voor bladluispoep.

Ja, mensen; als er sap uit je pecanneboom druppelt, zijn het waarschijnlijk de spijsverteringsresten van de zwarte of gele pecannuisluis. Het lijkt erop dat de pecanneboom sap lekt, maar dat is niet het geval. Je hebt een aantasting van bladluizen. Ik wed dat je je nu afvraagt ​​hoe je een ongewenste kolonie bladluizen op je pecanneboom kunt bestrijden.

Pecan Tree bladluizen

Allereerst is het het beste om jezelf te bewapenen met informatie over je vijand. Bladluizen zijn kleine, zachte insecten die sap uit plantgebladerte zuigen. Ze verwoesten veel verschillende soorten planten, maar in het geval van pecannoten zijn er twee soorten bladluisvijanden: de bladluis met zwarte rand (Monellia caryella) en de gele pecannuisluis (Monlliopsis pecanis). Misschien heb je een, of helaas beide sapzuigers op je pecannootboom.

Onrijpe bladluizen zijn moeilijk te identificeren omdat ze geen vleugels hebben. De bladluis met zwarte rand heeft, zoals de naam al aangeeft, een zwarte streep langs de buitenrand van de vleugels. De gele pecannuisluis houdt zijn vleugels over zijn lichaam en mist de onderscheidende zwarte streep.

De bladluis met zwarte marge valt van juni tot augustus met volle kracht aan en daarna neemt de populatie na ongeveer drie weken af. Gele pecannuisluisplagen komen later in het seizoen voor, maar kunnen de voedingsgronden van de zwarte randluizen overlappen. Beide soorten hebben doordringende monddelen die voedingsstoffen en water uit de aderen van de bladeren zuigen. Terwijl ze zich voeden, scheiden ze de overtollige suikers uit. Deze zoete uitwerpselen worden honingdauw genoemd en verzamelen zich in een plakkerige puinhoop op het gebladerte van de pecannoot.

De zwarte pecannuisluis veroorzaakt meer verwoesting dan de gele bladluis. Er zijn slechts drie zwarte pecannuisluizen per blad nodig om onherstelbare schade en bladverlies te veroorzaken. Wanneer de zwarte bladluis voedt, injecteert het een gif in het blad waardoor het weefsel geel wordt, vervolgens bruin wordt en sterft. De volwassenen zijn peervormig en de nimfen zijn donker, olijfgroen.

Niet alleen kunnen grote plagen van bladluizen bomen ontbladeren, maar de overgebleven honingdauw nodigt roetige schimmel uit. Roetige schimmel voedt zich met de honingdauw als de luchtvochtigheid hoog is. De mal bedekt de bladeren, waardoor de fotosynthese wordt verminderd, wat bladval en mogelijk de dood tot gevolg heeft. In ieder geval vermindert de bladschade de opbrengsten en de kwaliteit van de noten door een lagere koolhydraatproductie.

Gele bladluiseieren overleven de wintermaanden in schorskloven. De onvolgroeide bladluizen of nimfen komen in de lente uit en beginnen zich onmiddellijk te voeden met de opkomende bladeren. Deze nimfen zijn allemaal vrouwtjes die zich zonder mannetjes kunnen voortplanten. Ze zijn volwassen na een week en baren in het voorjaar en de zomer levende jongen. In de late zomer tot de vroege herfst ontwikkelen zich mannetjes en vrouwtjes. Op dit moment leggen de vrouwtjes de bovengenoemde overwinterende eieren af. De vraag is hoe je zo'n duurzame insectenvijand controleert of onderdrukt?

Pecannuisluisbestrijding

Bladluizen zijn productieve voortplanters, maar hebben een korte levenscyclus. Hoewel plagen snel kunnen toenemen, zijn er enkele manieren om ze te bestrijden. Er zijn een aantal natuurlijke vijanden zoals gaasvliegen, lieveheersbeestjes, spinnen en andere insecten die de populatie kunnen verminderen.

U kunt ook een insecticide gebruiken om de bladluis te onderdrukken, maar houd er rekening mee dat insecticiden ook de nuttige insecten zullen vernietigen en mogelijk de bladluispopulatie mogelijk nog sneller zullen doen toenemen. Ook bestrijden insecticiden beide soorten pecannuisluizen niet consistent en worden bladluizen na verloop van tijd tolerant voor insecticiden.

Commerciële boomgaarden gebruiken Imidaclorpid, Dimethoate, Chlorpryifos en Endosulfan om bladluisplagen te bestrijden. Deze zijn niet beschikbaar voor de thuiskweker. Je kunt echter Malthion, Neem-olie en insectendodende zeep proberen. Je kunt ook bidden om regen en / of een gezonde spray van de slang op het gebladerte aanbrengen. Beide kunnen de bladluispopulatie enigszins verminderen.

Ten slotte zijn sommige soorten pecannoten resistenter tegen bladluispopulatie dan andere. 'Pawnee' is de minst vatbare cultivar voor gele bladluizen.