Zorgen voor Voodoo-lelies: een pioenroos-voodoo-lelieplant laten groeien

Als je net als ik bent en je aangetrokken voelt tot vreemde en unieke dingen, wordt het niet veel vreemder dan pioenbladige voodoo-lelieplanten. Geen echt lid van de leliefamilie, pioenbladige voodoo-lelies, of Amorphophallus paeoniifolius, zijn leden van de aroidfamilie. Voodoo-lelies zijn misschien het best bekend om de unieke geur van hun bloemen, die wordt beschreven als ruikend naar rottend vlees. Lees verder voor meer informatie over het kweken van een pioenroos-voodoo-lelie.

Over Peony-Leaf Voodoo-lelies

Deze specifieke soort voodoo-lelie met pioenbladeren (vandaar de naam) werd geïntroduceerd door tuinbouwer Alan Galloway. Het werd ontdekt in Phang Nga, Thailand in 2011. Deze wild groeiende pioenbladige voodoo-lelies waren ongeveer 9 voet lang en 9 voet breed. In containers gekweekte soorten zouden 5 voet lang en breed worden.

Peony-blad voodoo-lelies produceren een grote groen-paarse schutblad, waaruit een grote paars-zwarte spadix groeit. Aan het uiteinde van de kolf zit een grote, rimpelige paarse knoop die lijkt op een rimpelig paars brein. Het is deze bloem, of spathe en spadix, die de ranzige geur van rottend vlees afgeeft.

Hoewel dit het een buitengewoon interessante plant maakt, is het een plant die je misschien niet in huis wilt hebben als je in de late winter tot de vroege zomer bloeit. Deze geur stoot je buren misschien af, maar het trekt bestuivers naar de plant. De bloem wordt gevolgd door een dikke bruine en groene gevlekte stengel die groot parapluachtig blad produceert dat lijkt op het gelijknamige pioenroos.

Een Peony-Leaf Voodoo Lily Plant laten groeien

Peony-leaf voodoo-lelieplanten zijn winterharde vaste planten in de zones 9-11. In koelere klimaten worden ze gekweekt als eenjarige planten, zoals cannas of dahlia's. De knollen worden in de winter opgegraven en op een koele, droge plaats bewaard. In tropische gebieden van zones 9-11 zullen pioenrooslelieknollen naturaliseren en ook zaden produceren die zelf zullen zaaien.

Deze zaden kunnen ook worden verzameld om later te planten. De knollen zijn ook te verdelen. Deze knollen moeten diep worden geplant om de zeer grote bovengrondse delen van de plant te ondersteunen. In veel Aziatische landen, zoals Indonesië, worden deze knollen gegeten - uitleen aan de alternatieve naam van olifantenpoot, niet te verwarren met schildpadplant met dezelfde alternatieve naam. Sommige mensen melden echter allergische reacties bij het hanteren van de knol.

De zorg voor voodoo-lelies vereist niet veel werk. Hoewel ze er erg exotisch uitzien, hebben ze niets speciaals nodig om te groeien. Ze geven de voorkeur aan een licht gearceerd gebied, met een licht zure grond. Bemest pioenblad-voodoo-lelieplanten om de maand in de late winter tot de vroege zomer met een meststof rijk aan fosfor, zoals 15-30-15.