Cermai Fruit Tree Info: meer informatie over het kweken van Otaheite-kruisbessenbomen

Wanneer is een kruisbes geen kruisbes? Als het otaheite-kruisbes is. In tegenstelling tot een kruisbes, behalve misschien vanwege de zuurgraad, is otaheiet kruisbes (Phyllanthus acidus) is te vinden in tropische tot subtropische gebieden van de wereld waar het ook bekend staat als de cermai-fruitboom. Wat is cermai-fruit? Lees verder om meer te weten te komen over het gebruik van otaheite-kruisbessen en andere interessante cermai-fruitboominformatie.

Wat is Cermai Fruit?

Otaheite-kruisbessen zijn een bekend gezicht in dorpen en boerderijen in Guam, in heel Zuid-Vietnam en Laos, en in het noorden van Malaya en India. Dit exemplaar werd in 1793 in Jamaica geïntroduceerd en heeft zich verspreid over het Caribisch gebied, naar de Bahama's en Bermuda. Genaturaliseerd in het zuiden van Mexico en delen van Midden-Amerika, is het ook zeldzamer in Colombia, Venezuela, Suriname, Peru en Brazilië.

Deze bijzondere sierheester of -boom groeit tot 6½ tot 30 (2-9 m.) Hoog. Het is een lid van de familie Euphorbiaceae, een van de weinige die eetbare vruchten draagt.

Aanvullende Cermai Fruit Tree Info

De gewoonte van de otaheite-kruisbes verspreidt zich en is dicht met een bossige kroon van dikke, ruwe hoofdtakken. Aan de uiteinden van elke tak staan ​​clusters van bladverliezende groene of roze kleinere takjes. Bladeren zijn dun, puntig en ¾ tot 3 inch (2-7,5 cm.) Lang. Ze zijn groen en glad aan de bovenkant en blauwgroen aan de onderkant.

Vruchtvorming wordt voorafgegaan door kleine mannelijke, vrouwelijke of hermafrodiete roze bloemen die aan elkaar zijn geclusterd. De vrucht heeft 6-8 ribben, is 3 / 8e tot 1 inch (1-2,5 cm) breed en lichtgeel wanneer ze onvolwassen zijn. Als het rijp is, wordt het fruit bijna wit en wasachtig van structuur met knapperig, sappig, pittig vlees. In het midden van de cermai-vrucht bevindt zich een strak ingesloten geribbelde steen met 4-6 zaden.

Otaheite kruisbesbomen kweken

Als je geïnteresseerd bent in het kweken van otaheite-kruisbessen, moet je een kas hebben of in een tropische tot subtropische regio wonen. Dat gezegd hebbende, de plant is sterk genoeg om te overleven en fruit in Tampa, Florida, waar de temperatuur veel kouder kan zijn dan in Zuid-Florida.

Otaheite-kruisbes gedijt in bijna elke grond, maar geeft de voorkeur aan vochtige grond. Bomen worden meestal vermeerderd via zaad, maar kunnen ook worden vermeerderd door ontluikende, groene houtstekken of luchtlagen.

Deze kruisbes moet ongeveer 4 jaar rijpen voordat hij fruit kan produceren. Eenmaal volwassen, kunnen bomen 2 gewassen per jaar dragen.

Otaheite-kruisbessen gebruiken

Otaheite-kruisbes heeft veel toepassingen. Het wordt vaak gebruikt bij het koken, waarbij het fruit uit de pit wordt gesneden en vervolgens wordt gemengd met suiker, waardoor het sap naar buiten komt en het fruit zoeter wordt, zodat het tot saus kan worden verwerkt. In sommige landen wordt het zure vlees toegevoegd als een speciale smaakmaker aan gerechten. De vrucht wordt geperst, geconserveerd, gekonfijt en zelfs gebeitst. In India en Indonesië worden de jonge bladeren gekookt als groen.

In India wordt de schors af en toe gebruikt voor het looien van huiden.

Er zijn veel medicinale otaheite-kruisbessen. Het wordt voorgeschreven voor alles, van een laxeermiddel tot een behandeling van reuma en psoriasis, tot verlichting van hoofdpijn, hoesten en astma.

Ten slotte hebben otaheite-kruisbessen een macaber gebruik. Een sap dat uit de schors van de boom wordt gehaald, bevat giftige ingrediënten zoals saponine, galluszuur, tannine en mogelijk lupeol. Blijkbaar is deze giftigheid benut en gebruikt bij criminele vergiftiging.