Zoete aardappel katoenwortelrot - Leer over Phymatotrichum wortelrot op zoete aardappelen

Wortelrot in planten kan bijzonder moeilijk te diagnosticeren en te beheersen zijn, omdat meestal tegen de tijd dat symptomen op de bovengrondse delen van geïnfecteerde planten verschijnen, extreme onomkeerbare schade is opgetreden onder het bodemoppervlak. In dit artikel gaan we specifiek in op de effecten van phymatotrichum wortelrot op zoete aardappelen.

Katoenwortelrot van zoete aardappelen

Phymatotrichum wortelrot, ook wel phymatotrichum katoenwortelrot, katoenwortelrot, Texas-wortelrot of ozoniumwortelrot genoemd, is een zeer destructieve schimmelziekte veroorzaakt door de schimmelpathogeen Phymatotrichum omnivoor. Deze schimmelziekte treft meer dan 2000 plantensoorten, waarbij vooral zoete aardappelen gevoelig zijn. Eenzaadlobbigen of grasplanten zijn resistent tegen deze ziekte.

Zoete aardappel phymatotrichum wortelrot gedijt in de kalkachtige kleigrond van de zuidwestelijke Verenigde Staten en Mexico, waar de zomertemperaturen constant 82 F. (28 ° C) bereiken en er geen dodelijke winterbevriezing is.

In akkers kunnen symptomen optreden als plekken van chlorotische zoete aardappelplanten. Bij nader inzien zal het blad van de plant een gele of bronzen verkleuring hebben. Verwelking begint in de bovenste bladeren, maar gaat verder langs de plant; bladeren vallen echter niet.

Plotselinge dood kan zeer snel optreden nadat de symptomen zijn opgetreden. Op dit punt zullen de ondergrondse knollen of zoete aardappelen ernstig geïnfecteerd en verrot zijn. Zoete aardappelen hebben donkere verzonken laesies, bedekt met wollige schimmelstrengen van mycelium. Als je een plant opgraaft, zie je de donzige, witbruine schimmel. Dit mycelium is wat blijft in de bodem en infecteert de wortels van gevoelige planten zoals katoen, noten- en schaduwbomen, sierplanten en andere voedselgewassen.

Behandeling van zoete aardappel Phymatotrichum Root Rot

Zonder de wintertemperaturen in het zuidwesten te bevriezen, overwintert zoete aardappel phymatotrichum wortelrot als schimmelhyfen of sclerotia in de grond. De schimmel komt het meest voor op kalkrijke grond waar de pH hoog is en de zomertemperaturen stijgen. Naarmate de temperatuur stijgt met de komst van de zomer, vormen zich schimmelsporen op het bodemoppervlak en verspreiden deze ziekte.

Wortelrot van zoete aardappelen kan zich ook van plant tot plant onder de grond verspreiden en de schimmelstrengen zijn zo diep als 8 voet (2 m) verspreid. In akkers kunnen besmette plekken jaar na jaar terugkomen en zich tot 9 meter per jaar verspreiden. Het mycelium verspreidt zich van wortel tot wortel en blijft in de grond op zelfs kleine stukjes zoete aardappelwortel.

Fungiciden en bodemontsmetting zijn niet effectief bij de behandeling van phymatotrichum-wortelrot op zoete aardappelen. Een vruchtwisseling van 3 tot 4 jaar met resistente grasplanten of groenbemesters, zoals sorghum, tarwe of haver, wordt vaak toegepast om de verspreiding van deze ziekte te remmen.

Diepe grondbewerking kan ook de verspreiding van fuzzy mycelium onder de grond verstoren. Boeren gebruiken ook vroegrijpe variëteiten en passen stikstofmest toe in de vorm van ammoniak om wortelrot van zoete aardappel-katoen te bestrijden. Bodemveranderingen om de klei, kalkachtige textuur van zoete aardappelvelden te verbeteren, kunnen deze ziekte helpen voorkomen, evenals het verlagen van de pH.