Honey Fungus Identification - Hoe zien honingpaddestoelen eruit

Er is een reus in het bos die grote boomgaarden verwoest en zijn naam is honingzwam. Wat is honingschimmel en hoe zien honingpaddestoelen eruit? Het volgende artikel bevat informatie over de identificatie van honingschimmels en de behandeling van honingschimmels.

Wat is honingzwam?

Je ziet een cluster van bescheiden paddenstoelen van maximaal 15 cm hoog en 30 cm breed, maar dat zie je niet, dat is het verbijsterende verhaal achter honingzwam. De honingpaddestoel is eigenlijk het grootste levende organisme ter wereld. Wat je ziet is slechts een heel klein deel van de werkelijke grootte van de schimmel. Honingschimmelherkenning wordt bepaald door wat u niet ziet onder het grondoppervlak en op de loer ligt in geïnfecteerde bomen.

Dus hoe zien honingpaddestoelen eruit? Honingzwammen worden in het voorjaar zichtbaar als de schimmel 'bloeit' en geelbruine tot honingkleurige paddenstoelen uitstuurt met een unieke witte ring rond de stengel. De paddenstoelen produceren witte sporen en zijn te vinden in kleine groepjes rond de basis van dode of geïnfecteerde bomen of struiken. Deze paddenstoelen gaan maar een paar dagen mee.

Honingzwam is de algemene naam voor verschillende schimmels, zeven om precies te zijn, binnen het geslacht Armillaria. Honingzwam verspreidt zich onder de grond en infecteert en doodt de wortels van vaste planten. Honingzwam produceert taaie rhizomorfen of schimmelwortels die zich door de grond verspreiden op zoek naar verse gastheren.

Aanvullende informatie over honingzwammen

Het meest onderscheidende kenmerk van honingschimmel is onder de schors van geïnfecteerde wortels van bomen en aan de voet van de stam waar fans van wit schimmelmycelium kunnen worden bekeken. Dit mycelium heeft een sterke, zoete geur en een lichte glans.

De rhizomorphs stralen uit vanuit de gevestigde schimmelkolonie en verspreiden de schimmel ofwel via contact met boom- en struikwortels of via wortel-tot-wortelcontact. Honingschimmelsporen infecteren ook wonden en snijwonden op houtachtige planten, evenals kruidachtige vaste planten en bollen.

Van de zeven soorten Armillaria zijn er slechts twee, A. mellea en A. ostoyae, zijn het meest agressief. Anderen infecteren alleen planten die al zijn geïnfecteerd, onder stress staan ​​of ziek zijn.

Hoe groot kan honingschimmel worden? Onlangs bleek een gebied in het oosten van Oregon, Malheur National Forest, besmet te zijn met Armillaria. Wetenschappers ontdekten dat de schimmel meer dan 890 hectare besloeg en minstens 2400 jaar oud was, misschien ouder!

Honey Fungus-behandeling

De bestrijding van honingzwammen is moeilijk en uiterst arbeidsintensief. Aangezien het bewijs van paddenstoelen en stervende bomen niet overtuigend is, moeten er stappen worden ondernomen om de schimmel positief te identificeren met genetische vingerafdruktechnieken voordat er actie wordt ondernomen.

Als de aanwezigheid van honingzwam is aangetoond, wat kan er dan worden gedaan om deze te bestrijden? Momenteel zijn er geen levensvatbare biologische controles, hoewel onderzoekers hebben gekeken naar antagonistische schimmels om de schimmel te bestrijden.

Chemische controles zijn eigenlijk alleen nuttig in een commerciële situatie waarin de grond wordt gesteriliseerd met goedgekeurde producten. Sommige telers gebruiken systemische toepassing van fungiciden, maar deze zijn duur en arbeidsintensief. Alle chemicaliën worden over het algemeen gedwarsboomd door de stevige, beschermende omhulling die de rhizomorfen omringt, waardoor ze onbruikbaar worden.

De enige zekere methode van controle is via culturele praktijken. Gebruik allereerst resistente soorten. Vermijd het belasten van de bomen door consequent water te geven. Bescherm hun wortels tegen ongedierte, ziekte en mechanisch letsel.

Verplant een geïnfecteerde site niet gedurende ten minste 12 maanden om de schimmel uit te hongeren en vervolgens alleen plantresistente soorten. U kunt proberen belangrijke exemplaren die nog niet door de schimmel zijn aangetast, te beschermen door zware plastic zeilen rond het wortelsysteem te begraven tot een diepte van 18-24 inch.

Geïnfecteerde bomen kunnen proberen te worden gered door geïnfecteerde wortels af te snoeien als de infectie niet te ernstig is. Helaas stimuleert het snoeien van geïnfecteerde stronken en wortels vaak de groei van rhizomorfen.

Anders moeten geïnfecteerde bomen worden verwijderd om besmetting te voorkomen. De stronken kunnen worden gedood om de infectie te stoppen door het gebruik van een aantal niet-selectieve herbiciden. Als u ervoor kiest om het geïnfecteerde boommateriaal te composteren, zorg er dan voor dat uw composthoop voldoende hoog is om de ziekte te doden - anders is het het beste om dit niet te doen.