Wat is een knol - Hoe knollen verschillen van bollen en knolwortels

In de tuinbouw is er zeker geen gebrek aan verwarrende termen. Termen als bol, knol, knol, wortelstok en penwortel lijken zelfs voor sommige experts bijzonder verwarrend. Het probleem is dat de woorden bol, knol, knol en zelfs wortelstok soms door elkaar worden gebruikt om elke plant met een ondergrondse opslageenheid te beschrijven die de plant helpt perioden van rust te overleven. In dit artikel zullen we wat licht werpen op wat een knol tot een knol maakt, wat zijn knolachtige wortels en hoe knollen verschillen van bollen.

Wat is een knol?

De term "bol" wordt maar al te vaak gebruikt om een ​​plant te beschrijven die een vlezige ondergrondse structuur voor de opslag van voedingsstoffen heeft. Zelfs het Meriam-Webster-woordenboek is vaag over hoe knollen verschillen van bollen, waarbij een bol wordt gedefinieerd als: "a.) Een ruststadium van een plant die gewoonlijk ondergronds wordt gevormd en bestaat uit een korte stengelbasis met een of meer knoppen, ingesloten in overlappende vliezige of vlezige bladeren en b.) een vlezige structuur zoals een knol of knol die qua uiterlijk lijkt op een bol. ”

En definiërend knol als: "a.) Een korte vlezige meestal ondergrondse stengel met minuscule bladeren, die elk een knop in zijn axiale draagt ​​en potentieel in staat is om een ​​nieuwe plant te produceren en b.) Een vlezige wortel of wortelstok die lijkt op een knol . ' Deze definities maken de verwarring alleen maar groter.

Knollen zijn eigenlijk gezwollen delen van ondergrondse stengels of wortelstokken die meestal horizontaal liggen of lateraal onder het grondoppervlak of op grondniveau lopen. Deze gezwollen structuren slaan voedingsstoffen op die de plant kan gebruiken tijdens de rustperiode en bevorderen een nieuwe gezonde groei in het voorjaar.

Wat maakt een knol tot een knol?

In tegenstelling tot knollen of bollen hebben knollen geen basisplant waaruit nieuwe scheuten of wortels groeien. Knollen produceren over hun hele oppervlak knooppunten, knoppen of "ogen", die als scheuten en stengels door het grondoppervlak groeien, of als wortels in de grond. Vanwege hun hoge gehalte aan voedingsstoffen worden veel knollen, zoals aardappelen, gekweekt als voedsel.

Knollen kunnen in veel verschillende stukken worden gesneden, waarbij elk stuk ten minste twee knooppunten draagt ​​en afzonderlijk wordt geplant om nieuwe planten te creëren die exacte replica's van de ouderplant zullen zijn. Naarmate de knollen volwassen worden, kunnen zich vanuit hun wortels en stengels nieuwe knollen vormen. Enkele veel voorkomende planten met knollen zijn:

• Aardappel
• Caladium
• Cyclamen
• Anemoon
• Yuca
• Artisjok van Jeruzalem
• Knolbegonia's

Een gemakkelijke manier om onderscheid te maken tussen bol, knol en knol is door de beschermende lagen of schil. Bollen hebben over het algemeen lagen of schubben van slapende bladeren, zoals uien. Knollen hebben vaak een ruwe, schilachtige beschermingslaag om zich heen, zoals krokus. Knollen daarentegen hebben misschien een dunne schil die ze beschermt, zoals aardappelen, maar ze zullen ook bedekt zijn met knopen, knoppen of "ogen".

Knollen worden ook vaak verward met planten met eetbare wortels, zoals wortel, maar ze zijn niet hetzelfde. De vlezige porties wortel die we eten zijn eigenlijk een lange, dikke penwortel, geen knol.

Hoe knollen verschillen van bollen en knolwortels

Het zou zeker gemakkelijk zijn als we gewoon kunnen concluderen dat als het op een ui lijkt, het een bol is en als het op een aardappel lijkt, het een knol is. Zoete aardappelen maken de zaak echter nog ingewikkelder omdat deze en planten zoals dahlia's knolachtige wortels hebben. Hoewel 'knol' en 'knolwortels' vaak door elkaar worden gebruikt, verschillen ze ook enigszins.

Terwijl knollen kunnen worden gesneden om nieuwe planten te maken, worden knolachtige wortels meestal door deling vermeerderd. Veel planten met knollen kunnen van korte duur zijn, wat prima is, omdat we ze meestal alleen kweken om de vlezige eetbare knollen te oogsten.

Knolachtige wortels vormen zich meestal in trossen en kunnen verticaal onder het grondoppervlak groeien. Planten met knolachtige wortels kunnen lang leven en worden meestal als sierplanten gekweekt. Zoals eerder vermeld, kunnen ze meestal elk jaar of twee worden verdeeld om meer planten te maken.