Anijs Vs. Steranijs - Zijn steranijs en anijsplanten hetzelfde

Op zoek naar een licht zoethoutachtige smaak? Steranijs of anijszaad geeft een vergelijkbare smaak in recepten, maar zijn eigenlijk twee heel verschillende planten. Het verschil tussen anijs en steranijs omvat hun teeltlocaties, een deel van de plant en gebruikstradities. De ene is een westerse plant en de andere een oosterse plant, maar dat is slechts een deel van het onderscheid tussen deze twee intense aroma's. Een beschrijving van verschillen in anijs en steranijs zal hun unieke oorsprong onthullen en hoe deze interessante kruiden te gebruiken.

Anijs versus steranijs

De scherpe smaak van anijs voegt interesse en regionale betekenis toe aan veel gerechten. Zijn steranijs en anijs hetzelfde? Ze komen niet alleen uit totaal verschillende regio's en groeiende klimaten, maar de planten zijn ook zeer verschillend. De ene stamt af van een kruidachtige plant die verwant is aan peterselie, terwijl de andere een 20 meter hoge boom is.

De kruidenanijs (Pimpinella anisum) komt uit het Middellandse Zeegebied. De botanische familie is Apiaceae. De plant produceert bloemschermen met witte sterrenbloemen die zich ontwikkelen tot de gearomatiseerde zaden. Daarentegen steranijs (Illicium verum) komt uit China en het smaakstof zit in de stervormige vruchten.

Beide smaakmakers bevatten anethol, het zoethoutaroma dat in kleine hoeveelheden voorkomt in andere planten zoals venkel en karwij. Het belangrijkste culinaire verschil tussen anijs en steranijs is dat anijszaad krachtig is, met een bijna pittige smaak, terwijl steranijs subtiel milder is. Ze kunnen door elkaar worden gebruikt in recepten, maar de hoeveelheden moeten worden aangepast aan de zachtheid van het Aziatische ingrediënt.

Wanneer steranijs of anijszaad gebruiken

Steranijs wordt veel gebruikt als een gedroogd kaneelstokje. Zie het als een pod die u aan gerechten toevoegt en vervolgens uitschept voordat u gaat eten. De vrucht is eigenlijk een schizocarp, een vrucht met 8 kamers met elk een zaadje. Het is niet het zaad dat de smaak bevat, maar het vruchtvlees. Tijdens het koken komen de anetholverbindingen vrij om het gerecht te ruiken en op smaak te brengen. Het kan ook worden gemalen en aan recepten worden toegevoegd.

Anijszaad wordt normaal gesproken gemalen gebruikt, maar kan in zijn geheel worden gekocht. In gevallen waarin de kruiden worden verwijderd voordat ze worden opgediend, is steranijs gemakkelijker te gebruiken omdat het minstens 2,5 cm breed is, terwijl anijszaden klein zijn en moeilijk te verwijderen kunnen zijn, tenzij verpakt in een zakje.

Steranijs valt op door zijn rol in Chinese vijfkruidenkruiden. Samen met de steranijs zijn venkel, kruidnagel, kaneel en Szechuan-peper. Deze krachtige smaakstof wordt vaak aangetroffen in Aziatische recepten. De specerij kan ook deel uitmaken van Garam Masala, een voornamelijk Indiase smaakmaker. Het kruid vertaalt zich goed in zoete desserts zoals gebakken appels of pompoentaart.

Anijs wordt traditioneel gebruikt in anisettes zoals Sambuca, Ouzo, Pernod en Raki. Deze likeuren werden na de maaltijd als digestief gebruikt. Anijszaad maakt deel uit van veel Italiaanse gebakken producten, waaronder biscotti. In hartige gerechten komt het voor in worstjes of zelfs in pastasauzen.