Behandeling van bacterievuur op Okra-planten: herkenning van bacterievuur in Okra-gewassen

Er staan ​​groenten in de tuin die universeel lijken te worden omarmd en dan is er okra. Het lijkt een van die groenten te zijn waar je van houdt of die je graag haat. Als je van okra houdt, kweek je het om culinaire redenen (om toe te voegen aan gumbo en stoofschotels) of om esthetische redenen (vanwege de decoratieve hibiscusachtige bloemen). Er zijn echter momenten waarop zelfs de meest fervente liefhebber van okra een slechte smaak in hun mond achterlaat - en dat is wanneer er bacterievuur is op okra-planten in de tuin. Wat is okra-bacterievuur en hoe behandel je okra met bacterievuur? Laten we het uitzoeken, zullen we?

Wat is Southern Blight in Okra?

Zuidelijke bacterievuur in okra, veroorzaakt door de schimmel Sclerotium rolfsii, werd in 1892 ontdekt door Peter Henry in zijn tomatenvelden in Florida. Okra en tomaten zijn niet de enige planten die vatbaar zijn voor deze schimmel. Het werpt eigenlijk een breed net, dat minstens 500 soorten in 100 families omvat, met curcurbits, crucifers en peulvruchten als de meest voorkomende doelen. Okra-bacterievuur komt het meest voor in de zuidelijke Verenigde Staten en tropische en subtropische regio's.

Zuidelijke bacterievuur begint met de schimmel Sclerotium rolfsii, die zich bevindt in slapende aseksuele voortplantingsstructuren die bekend staan ​​als sclerotium (zaadachtige lichamen). Deze sclerotium ontkiemt onder gunstige weersomstandigheden (denk aan "warm en nat"). Sclerotium rolfsii begint dan met het voeren van razernij op rottend plantenmateriaal. Dit stimuleert de productie van een schimmelmat die bestaat uit een massa vertakte witte draden (hyfen), gezamenlijk het mycelium genoemd.

Deze myceliummat komt in contact met een okra-plant en injecteert de chemische lectine in de stengel, waardoor de schimmels zich hechten aan en binden aan zijn gastheer. Terwijl het zich voedt met de okra, wordt er gedurende een periode van 4-9 dagen een massa witte hyfen geproduceerd rond de basis van de okra-plant en bovenop de grond. Op de hielen hiervan is de creatie van witte zaadachtige sclerotia, die een geelbruine kleur krijgen, die lijkt op mosterdzaad. De schimmel sterft dan en de sclerotia liggen op de loer om het volgende groeiseizoen te ontkiemen.

Een okra met bacterievuur kan worden geïdentificeerd door de bovengenoemde witte myceliummat, maar ook door andere verklikkers zoals vergeling en verwelking van gebladerte en bruin wordende stengels en takken.

Okra Southern Blight-behandeling

De volgende tips voor het bestrijden van bacterievuur op okra-planten kunnen nuttig zijn:

Oefen goede tuinzuivering. Houd uw tuin vrij van onkruid en plantenresten en bederf.

Verwijder en vernietig geïnfecteerd okra-plantenmateriaal onmiddellijk (niet composteren). Als de sclerotia-zaadlichamen zijn uitgehard, moet je ze allemaal opruimen en de bovenste centimeters aarde in het getroffen gebied verwijderen.

Vermijd te veel water. Probeer bij het besproeien dit vroeg op de dag te doen en overweeg het gebruik van druppelirrigatie om ervoor te zorgen dat u alleen water geeft aan de basis van de okra-plant. Dit helpt om uw blad droger te houden.

Gebruik een fungicide. Als u niet tegen chemische oplossingen bent, kunt u een gronddrenkeling overwegen met het fungicide Terrachlor, dat beschikbaar is voor hoveniers en waarschijnlijk het meest effectieve middel is om okra te behandelen met bacterievuur.