Zijn alle jeneverbessen eetbaar - Is het veilig om jeneverbessen te eten

Halverwege de 17e eeuw creëerde en bracht een Nederlandse arts, Francis Sylvius genaamd, een diuretisch tonicum op basis van jeneverbessen op de markt. Deze tonic, nu bekend als gin, werd in heel Europa meteen een grote hit als goedkope, huiselijke, bruisende producerende alcoholische drank, in plaats van de medicinale tonic die Sylvius had bedoeld. Eeuwen voordat Sylvius echter zijn jeneverbessentonicum ontwikkelde, werden jeneverbessen al gebruikt als sterke smaakstof voor wijn, mede en andere alcoholische dranken, maar ook als specerij voor vlees, stoofschotels, zuurkool en andere gerechten. Als je dit leest, vraag je je misschien af ​​of alle jeneverbessen eetbaar zijn? Lees verder voor dat antwoord.

Zijn jeneverbessen giftig?

Ten eerste is het belangrijk om wat we beschouwen als jeneverbes nader te bekijken. Juniper is een naaldboom die van nature in veel delen van de wereld voorkomt. Ze zijn te vinden in de vorm van kleine uitgestrekte struiken, middelgrote struiken, tot middelgrote bomen. Jeneverbessoorten komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika, Europa en Azië.

Door de geschiedenis heen zijn verschillende delen van jeneverbes gebruikt in verschillende culinaire en medicinale recepten, hoewel het de jeneverbessen zijn die worden gebruikt in de meest opmerkelijke recepten van jeneverbes. Deze 'bessen' zijn echter helemaal geen bessen; het zijn eigenlijk de vlezige kegels van vrouwelijke jeneverbessen, die zulke kleine, verdichte schubben hebben dat ze eruitzien als bessen.

In de middeleeuwen werden jeneverbessen gebruikt om ziekten en infecties af te weren. Hoewel een deel hiervan mogelijk pestparanoia is, hebben jeneverbessen antiseptische, ontstekingsremmende en antivirale eigenschappen. Inheemse Amerikanen gebruikten jeneverbessen als medicijn om keelpijn, verkoudheid, pijn, koorts, hoofdpijn, gewrichtsontsteking, duizeligheid, nierstenen te behandelen, maar ook om wild, cakes en brood op smaak te brengen. De smaak van jeneverbessen zou de speelsheid van wild, wild zwijn, watervogels en ander wild verminderen.

De stoffige laag op jeneverbessen is eigenlijk een wilde gist, dus jeneverbessen worden ook al eeuwenlang gebruikt bij het maken van bier en brood; veel recepten voor zuurdesemstarters vragen om jeneverbessen. In Duitsland worden authentieke sauerbraten en zuurkool gemaakt met jeneverbessen.

Jeneverbessen worden niet in handenvol gegeten, recht uit de struik zoals de zoete, sappige bosbessen waarop ze lijken. Jeneverbessen hebben een sterke, bittere, licht peperige smaak en een korrelige textuur. In plaats daarvan wordt slechts een kleine hoeveelheid rijpe jeneverbessen aan recepten toegevoegd als smaakstof of specerij. Ze kunnen heel en vers van de struik worden toegevoegd aan marinades, vleeswrijvingen, houtsnippers bij het roken van vlees of worden toegevoegd aan beitsvlees.

Jeneverbessen kunnen zelfs worden toegevoegd aan haarspoelingen, azijn of oliën om glanzend haar te bevorderen. Hele bessen worden ook toegevoegd aan thee en tincturen vanwege hun geneeskrachtige eigenschappen en vermalen tot zalven voor wondverzorging. Jeneverbessen kunnen ongeveer twee jaar rijpen voor gebruik. Als ze volwassen zijn, worden ze een stoffige blauwe tot zwarte kleur. Rijpe, maar nog steeds groene jeneverbessen worden gebruikt om jenever te maken.

Kun je jeneverbessen eten die je kiest?

Voordat u nu op zoek gaat naar jeneverbessen in uw achtertuin, is het belangrijk om enkele dingen te overwegen. Ten eerste: is het veilig om jeneverbessen te eten? Er zijn meer dan 45 verschillende soorten jeneverbes. Alle jeneverbessen bevatten de krachtige olie Thujone. Deze olie kan maagklachten, diarree en nierproblemen veroorzaken bij inname in grote hoeveelheden.

Bepaalde soorten jeneverbes bevatten veilige, lage hoeveelheden Thujon, terwijl andere soorten hoge niveaus bevatten en u erg ziek kunnen maken. De jeneverbes, Juniperus communis, is de variëteit die het meest wordt gebruikt om jenever, medicijnen en voedselgerechten te maken, aangezien het als veilig voor menselijke consumptie wordt beschouwd.

Andere eetbare jeneverbessen zijn onder meer:

• Juniperus drupacea
• Juniperus phoenicea
• Juniperus californica
• Juniperus deppeana

NOTITIE: De bessen van Juniperus sabina en Juniperus oxycedrus zijn niet veilig voor menselijke consumptie en moeten worden vermeden. Zorg ervoor dat u alleen bessen eet van een variëteit waarvan u weet dat deze veilig is.

Je moet ook rekening houden met de locatie bij het zoeken naar jeneverbessen. Zoals bij elke eetbare plant, wil je niets eten dat mogelijk is blootgesteld aan schadelijke chemicaliën. Vermijd oogsten van jeneverbessen die groeien langs wegen, parkeerterreinen, opritten of landschappen die zijn behandeld met pesticiden of waar ze chemisch kunnen worden afgedreven of weggespoeld.

Bovendien worden jeneverbessen over het algemeen niet als veilig beschouwd voor zwangere of zogende vrouwen. Omgaan met jeneverbessenplanten kan huidirritaties veroorzaken, dus handschoenen kunnen helpen.