Boll Weevil History - Leer over de Boll Weevil en katoenplanten

De zachtmoedigen zullen de aarde erven, of, in het geval van de kever, de katoenvelden van de zuidelijke Verenigde Staten. Het verhaal van de taxuskever en katoen is lang en duurt tientallen jaren. Het is moeilijk voor te stellen hoe dit onschadelijke kleine insect verantwoordelijk is voor het verpesten van het levensonderhoud van veel zuidelijke boeren en miljoenen dollars aan schade kost.

Boll Weevil History

De kleine grijze kever met de grappige snuit kwam in 1892 vanuit Mexico de Verenigde Staten binnen. Van staat tot staat zag de vroege twintigste eeuw de vooruitgang van de kever. Schade aan katoengewassen was wijdverbreid en verwoestend. Katoenboeren, die niet bezweken voor een faillissement, schakelden over op andere gewassen als middel om solvabel te blijven.

Vroege controlemethoden omvatten gecontroleerde brandwonden om de kevers uit te roeien en het gebruik van zelfgemaakte pesticiden. Boeren plantten eerder in het seizoen katoengewassen, in de hoop dat hun gewassen volwassen waren vóór de jaarlijkse uitbraken van kevers.

In 1918 begonnen boeren met het gebruik van calciumarsenaat, een zeer giftig bestrijdingsmiddel. Het bood enige verlichting. Het was de wetenschappelijke ontwikkeling van gechloreerde koolwaterstoffen, een nieuwe klasse van pesticiden, die leidde tot wijdverbreid gebruik van DDT, toxafeen en BHC.

Toen bolsnuitkevers resistentie ontwikkelden tegen deze chemicaliën, werden gechloreerde koolwaterstoffen vervangen door organofosfaten. Hoewel ze minder schadelijk zijn voor het milieu, zijn organofosfaten giftig voor de mens. Er was een betere methode nodig voor het beheersen van schade aan de snuitkever.

Boll Weevil Eradication

Soms komen goede dingen voort uit slechte. De invasie van de keverkever daagde de wetenschappelijke gemeenschap uit en zorgde voor verandering in de manier waarop boeren, wetenschappers en politici samenwerken. In 1962 richtte de USDA het Boll Weevil Research Laboratory op met het oog op de uitroeiing van de kever.

Na verschillende kleine proeven begon het Boll Weevil Research Laboratory aan een grootschalig programma voor de uitroeiing van de keverkever in North Carolina. De nadruk van het programma lag op de ontwikkeling van een op feromonen gebaseerd aas. Vallen werden gebruikt om populaties bolsnuitkevers te detecteren, zodat velden effectief konden worden besproeid.

Zijn Boll Weevils vandaag een probleem?

Het project in North Carolina was een succes en het programma is sindsdien uitgebreid naar andere staten. Momenteel is de uitroeiing van de keverskever in veertien staten voltooid:

• Alabama
• Arizona
• Arkansas
• Californië
• Florida
• Georgië
• Mississippi
• Missouri
• New Mexico
• Noord Carolina
• Oklahoma
• zuid Carolina
• Tennessee
• Virginia

Tegenwoordig blijft Texas de voorhoede van de strijd om de keverkever met succesvolle uitroeiing die elk jaar meer terrein beslaat. Tegenslagen in het programma zijn onder meer de herverdeling van keverskevers naar uitgeroeide gebieden door orkaanwinden.

Tuinders, woonachtig in staten waar katoen commercieel wordt verbouwd, kunnen het uitroeiingsprogramma helpen door de verleiding te weerstaan ​​om katoen te verbouwen in hun eigen tuinen. Het is niet alleen illegaal, maar zelfgekweekte katoenplanten worden niet gecontroleerd op activiteit van kevers. De teelt het hele jaar door resulteert in supergrote katoenplanten die grote populaties snuitkevers kunnen herbergen.