Wat zijn Prairie-uien: informatie over Allium Stellatum Wildflowers

Prairie-uien zijn lid van de Allium-familie, waaronder uien en knoflook. De bolvormende planten komen oorspronkelijk uit het centrale deel van de Verenigde Staten, maar zijn op veel andere gebieden geïntroduceerd. Wilde prairie-uitjes zijn eetbaar en goed rauw of gekookt te gebruiken. Prairie-uien in de tuin voegen een natuurlijke gratie toe, omdat hun hoogte en structuur perfect passen bij gecultiveerde planten en andere inheemse vaste planten.

Wat zijn Prairie-uien?

Wilde prairie-uitjes zijn er in overvloed op droge, onherbergzame prairies en rotsachtige hellingen. Wat zijn prairie-uien? Bekend als Allium stellatum wilde bloemen, prairie-uien zijn vaste planten van 1 tot 2 voet lang die eetbare bollen vormen. Ze produceren een sterrenhemel van geclusterde bloemen die uitmonden in een bolvormige bloeiwijze.

Verwant aan de Lily-familie, worden deze planten ook prairie-uien genoemd vanwege hun hardnekkige gewoonte om op rotsachtige hellingen te groeien. Het blad is onbeduidend en vormt zich in het vroege voorjaar voordat de stengel begint te groeien. Zodra de stengel stijgt, sterven de bladeren af ​​en blijft er een schone verticale groene stengel achter met daarop de spectaculaire roze, witte of lavendelbloem.

Prairie-uien in de tuin

Wilde prairie-uien produceren overvloedige kleine zwarte zaden zodra de bloemen klaar zijn. Deze zaaien zichzelf gemakkelijk, maar de resulterende zaailingen hebben enkele jaren nodig om bollen te vormen en te bloeien. Volwassen planten van Allium stellatum wilde bloemen vormen na verloop van tijd bolletjes. Dit zijn offsetbollen die over het algemeen vegetatief zijn.

De gemakkelijkste manier om prairie-uien aan het landschap toe te voegen, is door middel van bollen of door opdeling van bestaande planten. Bollen hebben bescherming nodig tegen hete zon en geven de voorkeur aan halfschaduw en vochtige grond. Prairie-uienverzorging is minimaal. De planten hebben de neiging om te naturaliseren wanneer ze op voorkeurslocaties worden geplant en de bloemen zullen jaarlijks halverwege tot laat in de lente opkomen.

Wilde Prairie-uien planten

Bereid de grond op een geschikte plaats voor door minstens 6 inch in de grond te graven en te bewerken terwijl u royale hoeveelheden bladafval of compost toevoegt. Dit maakt de grond los en verhoogt de porositeit zodat de bollen niet drassig worden en rotten. Voeg een handvol beendermeel toe en werk ook in de grond.

Plant de bollen met de wortel naar beneden, met de punt naar boven. Ze moeten minimaal 4 centimeter diep in de grond zijn, maar niet meer dan 8 centimeter. Dek af met de gewijzigde grond en dep zachtjes neer.

De beste tijd om te planten is het vroege voorjaar, maar in milde gebieden kun je in de herfst planten.

Zorg voor je inheemse uien

Het belangrijkste detail van de verzorging van prairie-uien is verdeeldheid. Omdat de zaden er zo lang over doen om een ​​bloeiende plant te produceren, is de beste manier om te zorgen dat de bloemen uit delen van de bollen komen. Elke divisie wordt een nieuwe fabriek.

Bovendien zorgt een goede afwatering en eenmaal per jaar kunstmest of beendermeel in het voorjaar voor een goede start van de wilde prairie-ui voor het bloeiseizoen.

Proef enkele van de nieuwe stelen als vervanging voor bieslook of trek de bolletjes eruit voor geroosterde uien. Wilde prairie-uitjes zijn een uitstekende vervanging voor elke gewone ui. Geniet van hun zoete scherpte en onderhoudsgemak.