Wat is een els: informatie over elzen

Els (Alnus spp.) worden vaak gebruikt in herbebossingsprojecten en om de bodem in natte gebieden te stabiliseren, maar je ziet ze zelden in woonlandschappen. Kwekerijen die zich richten op hoveniers bieden ze zelden te koop aan, maar als je ze kunt vinden, zijn deze knappe planten uitstekende schaduwbomen en schermheesters. Elzen hebben verschillende onderscheidende kenmerken waardoor ze het hele jaar door interessant blijven.

Identificatie van elzenboom

De gemakkelijkste manier om een ​​elzenboom te herkennen is door zijn kenmerkende vruchtlichaam, een strobile genoemd. Ze verschijnen in de herfst en zien eruit als kegels van 1 inch (2,5 cm) lang. Strobiles blijven tot de volgende lente in de boom en de kleine, nootachtige zaden die ze bevatten, leveren wintervoedsel voor vogels en kleine zoogdieren.

De vrouwelijke bloemen aan een els staan ​​rechtop aan de uiteinden van de twijgen, terwijl de mannelijke katjes langer zijn en naar beneden hangen. De katjes blijven tot in de winter bestaan. Zodra de bladeren weg zijn, voegen ze subtiele gratie en schoonheid toe aan de boom, waardoor het uiterlijk van de kale takken wordt verzacht.

Bladeren bieden een andere methode voor de identificatie van elzenbomen. De eivormige bladeren hebben gekartelde randen en opvallende nerven. Een centrale ader loopt door het midden van het blad en een reeks zijaders loopt van de centrale ader naar de buitenrand, schuin naar de bladpunt. Het blad blijft groen totdat het in de herfst uit de boom valt.

Aanvullende informatie over elzen

De verschillende soorten elzenbomen omvatten hoge bomen met enkele stammen en veel kortere, meerstammige exemplaren die als struiken kunnen worden gekweekt. Boomsoorten worden 12 tot 24 m hoog en omvatten de rode en witte elzen. Je kunt deze twee bomen onderscheiden aan hun bladeren. De bladeren op een rode els worden strak langs de randen gerold, terwijl die op een witte els vlakker zijn.

Sitka en dunbladige elzen bereiken een hoogte van niet meer dan 25 voet (7,5 m.). Ze kunnen worden gekweekt als grote struiken of kleine bomen. Beide hebben meerdere stengels die uit de wortels komen en je kunt ze van elkaar onderscheiden aan hun bladeren. Sitka's hebben zeer fijne tanden langs de randen van de bladeren, terwijl elzen elzen grove tanden hebben.

Els kan op dezelfde manier stikstof uit de lucht halen en gebruiken als peulvruchten, zoals bonen en erwten. Omdat ze geen stikstofmest nodig hebben, zijn ze ideaal voor gebieden die niet regelmatig worden onderhouden. Els is zeer geschikt voor natte locaties, maar overvloedig vocht is niet nodig om te overleven en ze kunnen ook gedijen in gebieden met af en toe milde tot matige droogte.