Stinkende planten in tuinen: leer over gewone planten die stinken

Wanneer de meeste mensen aan planten denken, stellen ze zich een veld voor met zoet geurende bloemen of een tuin met hartige kruiden. Maar hoe zit het met de anderen - de stinkende planten? Hoewel stinkende planten in tuinen ongebruikelijk zijn, hebben een paar die interessante landschapstoevoegingen maken, ook een penetrante geur. Deze veel voorkomende stinkende planten zijn niet noodzakelijk verwant, maar ze hebben wel een gemeenschappelijk doel achter die onmiskenbare stank.

Waarom sommige planten stinken

We denken graag aan vlinders en bijen als we denken aan bestuivers - deze insecten worden aangetrokken door zoete geuren en vullen vaak tuinen op met geurige bloemen. De minder bekende bestuivers, zoals vliegen en kevers, hebben een even belangrijke functie voor een kleine groep planten. Deze planten stoten een vreselijke geur uit die naar rottend vlees of uitwerpselen kan ruiken. Ze dragen ook vlezige bloemen die mogelijk bedekt zijn met haar om de volledige indruk van rottend vlees te geven aan hun bestuivers.

Stinkende planten in tuinen komen minder vaak voor in Amerika, maar voor het grootste deel moet je ze hebben uitgenodigd omdat de meeste in het wild groeien op andere continenten. Een paar, zoals de pijp van de Nederlander, stinkdierkool, maïslelies en drakenaronskelk kunnen van tijd tot tijd verschijnen, afhankelijk van uw locatie.

Soorten Stinkende tuinplanten

De meest aanstootgevende planten zijn nauwelijks in wijdverbreide teelt, hoewel velen populair zijn als nieuwigheden in kassen en subtropische locaties. De vetplanten die bekend staan ​​als de zeesterbloem, zijn lid van de Milkweed-familie en zijn misschien wel de meest populaire keuze op de stinkende plantenlijst.

De Arum-familie heeft ook een paar stinkers geproduceerd, waaronder de enorme lijkbloem. Er wordt algemeen aangenomen dat deze botanische tuinfavoriet de grootste bloem heeft, maar de "bloem" is eigenlijk een samengestelde bloeiende stengel en beschermende kap. Het opmerkelijke aan lijkbloemen is niet de grootte van de bloei, maar de zeldzaamheid ervan - het kan tien jaar of langer duren voordat een enkele bloem verschijnt.

De voodoo-lelie is een nauwe neef van de lijkbloem en komt soms voor in catalogi en landschappen. Deze bloem is net zo scherp als de lijkbloem, dus als je besluit om hem te planten, zorg er dan voor dat hij uit de buurt van ramen en patio's is. Het is verleidelijk om te pronken met je stinkende tuin, maar vrienden en familie zijn misschien niet zo botanisch acceptabel als je had gehoopt toen je deze stinkers plantte.