Haskap Berry Info - Hoe honingbessen in de tuin te laten groeien

Honingbessen zijn een traktatie die je echt niet mag missen. Eeuwenlang wisten boeren in Azië en Oost-Europa honingbessen te telen. De planten komen oorspronkelijk uit Rusland en hebben een opmerkelijke koude-tolerantie en overleven temperaturen van -55 graden Fahrenheit (-48 C.). Ook wel haskapbes genoemd (van de Japanse naam voor de plant), honingbessen zijn vroege seizoensproducenten en zijn mogelijk de eerste vruchten die in het voorjaar worden geoogst.

Wat zijn honingbessen?

Vers lentefruit is iets waar we de hele winter op wachten. De eerste honingbessen smaken als een kruising tussen frambozen en bosbessen. Ze worden uitstekend vers gegeten of gebruikt in desserts, ijs en conserven. Gerelateerd aan de bosbes en bosbes, is haskapbes een zwaar producerende plant die weinig speciale zorg vereist.

Honingbessen (Lonicera caerulea) behoren tot dezelfde familie als bloeiende kamperfoelie, maar ze produceren een eetbare vrucht. Vogels en andere dieren in het wild houden van de bessen en de aantrekkelijke struiken groeien zonder veel aanmoediging in gematigde en koele zones tot een hoogte van 3 tot 5 voet (1 tot 1,5 m.). De term haskap verwijst naar de Japanse variëteiten, terwijl eetbare kamperfoelie verwijst naar de Siberische hybriden.

De plant produceert een langwerpige, blauwe bes van 1 inch (2,5 cm.) Met een smaak die door de meeste eters niet wordt geclassificeerd. Het smaakt naar framboos, bosbes, kiwi, kers of druiven, afhankelijk van de proever. De zoete, sappige bessen worden steeds populairder onder Europese en Noord-Amerikaanse tuinders.

Verspreiding van Honeyberry

Honingbessen hebben twee planten nodig om fruit te produceren. De planten hebben een struik nodig die niet verwant is in de buurt om succesvol te bestuiven.

De plant wortelt gemakkelijk van slapende stengelstekken en fruit in twee tot drie jaar. Stekken zullen resulteren in planten die trouw zijn aan de ouderstam. Stekken kunnen in water of in de grond wortelen, bij voorkeur een grondloos mengsel totdat er een goed cluster van wortels is ontstaan. Verplant ze vervolgens naar een voorbereid bed waar de afvoer goed is. De grond kan zanderig, klei of bijna elk pH-niveau zijn, maar de planten geven de voorkeur aan matig vochtig, pH 6,5 en organisch gewijzigde mengsels.

Zaden hebben geen speciale behandeling nodig, zoals verticuteren of stratificeren. Het vermeerderen van honingbes uit zaad zal resulteren in variabele soorten en de planten hebben meer tijd nodig om fruit te produceren dan stengelstekplanten.

Hoe honingbessen te laten groeien

Ruimteplanten op een zonnige locatie van 4 tot 6 voet (1,5 tot 2 m.) Uit elkaar en plant ze op de diepte waarop ze oorspronkelijk waren geplant of dieper in aangepaste tuinbedden. Zorg ervoor dat er een niet-verwante soort honingbes in de buurt is voor kruisbestuiving.

Geef het eerste jaar regelmatig water, maar laat het bovenste oppervlak van de grond tussen de gietbeurten uitdrogen. Mulch 2 tot 4 inch (5 tot 10 cm.) Diep rond de wortelzone van de plant met bladafval, gemaaid gras of een andere organische mulch. Dit helpt ook om concurrerend onkruid weg te houden.

Breng in het voorjaar compost of mest aan om voedingsstoffen toe te voegen. Bemesten volgens een grondtest.

Ongedierte is meestal geen probleem, maar bescherming tegen vogels is een belangrijk onderdeel van de verzorging van honingbessen als je het fruit wilt bewaren. Gebruik een kader van vogelgaas over de planten om te voorkomen dat uw gevederde vrienden van al uw inspanningen genieten.

Extra verzorging met honingbes is minimaal, maar kan wat snoeien en water geven.