Wat is Sorghum - Informatie over Sorghum-planten

Heb je ooit gehoord van sorghumplanten? Ooit was sorghum een ​​belangrijk gewas en diende het voor veel mensen als suikervervanger. Wat is sorghum en welke andere interessante informatie over sorghumgras kunnen we opgraven? Laten we het uitzoeken.

Wat is Sorghum?

Als je bent opgegroeid in het Midwesten of het zuiden van de Verenigde Staten, ben je misschien al bekend met sorghumplanten. Misschien ben je wakker geworden met de hete koekjes van je grootmoeder, ingesmeerd met oleo en doordrenkt met sorghumsiroop. Oké, waarschijnlijker was een over-overgrootmoeder routinematig koekjes met siroop van sorghumplanten sinds de populariteit van sorghum als suikervervanger een hoogtepunt bereikte in de jaren 1880.

Sorghum is een grof, rechtopstaand gras dat wordt gebruikt voor graan en voeder. Graansorghum of bezemsorghum is korter, gefokt voor hogere graanopbrengsten en wordt ook "milo" genoemd. Dit jaarlijkse gras heeft weinig water nodig en gedijt goed tijdens lange, hete zomers.

Sorghum graszaad heeft een hoger eiwitgehalte dan maïs en wordt gebruikt als belangrijkste voederingrediënt voor runderen en pluimvee. De korrels zijn rood en hard als ze rijp zijn en klaar voor de oogst. Vervolgens worden ze gedroogd en heel bewaard.

Zoete sorghum (Sorghum vulgare) wordt gekweekt voor de vervaardiging van siroop. Zoete sorghum wordt geoogst voor de stelen, niet voor het graan, dat vervolgens net als suikerriet wordt vermalen om siroop te produceren. Het sap van de geplette stengels wordt vervolgens gekookt tot een geconcentreerde suiker.

Er is nog een ander type sorghum. Bezemgraan is nauw verwant aan zoete sorghum. Van een afstand lijkt het op suikermaïs in het veld, maar het heeft geen kolven, alleen een grote kwast aan de bovenkant. Deze kwast wordt gebruikt voor, je raadt het al, bezems maken.

Sommige sorghum-variëteiten bereiken slechts ongeveer 5 voet hoog, maar veel zoete en bezemmaïsplanten kunnen tot meer dan 8 voet groeien.

Sorghum Grass-informatie

Meer dan 4.000 jaar geleden in Egypte geteeld, is de groei van sorghum graszaad de nummer twee graangewas in Afrika, waar de productie meer dan 20 miljoen ton per jaar bedraagt, een derde van het wereldtotaal.

Sorghum kan worden gemalen, gekraakt, met stoomschilfers en / of geroosterd, gekookt als rijst, tot pap worden gemaakt, in brood worden gebakken, als maïs worden gepoft en voor bier worden gemout.

In de Verenigde Staten wordt sorghum voornamelijk gekweekt voor voeder- en voedergranen. Soorten graansorgho zijn onder meer:

• Durra
• Feterita
• Kaffir
• Kaoliang
• Milo of milo-maïs
• Shallu

Sorghum kan ook worden gebruikt als bodembedekker en groenbemesting, ter vervanging van sommige industriële processen die over het algemeen maïs gebruiken, en de stengels worden gebruikt als brandstof en weefmateriaal.

Heel weinig van de sorghum die in de Verenigde Staten wordt verbouwd, is zoete sorghum, maar ooit was het een bloeiende industrie. Suiker was halverwege de 19e eeuw duur, dus mensen wendden zich tot sorghumsiroop om hun voedsel te zoeten. Het maken van siroop van sorghum is echter zeer arbeidsintensief en is uit de gratie geraakt in plaats van andere gewassen, zoals glucosestroop.

Sorghum bevat ijzer, calcium en kalium. Voorafgaand aan de uitvinding van dagelijkse vitamines, schreven artsen dagelijkse doses sorghumsiroop voor aan mensen die lijden aan ziekten die verband houden met tekorten in deze voedingsstoffen.

Sorghum Grass kweken

Sorghum gedijt goed in gebieden met lange, warme zomers met temperaturen die constant hoger zijn dan 90 graden F. (32 C.). Hij houdt van zandgrond en is beter bestand tegen zowel overstromingen als droogte dan maïs. Het planten van sorghum graszaad vindt meestal eind mei of begin juni plaats wanneer de grond zeker voldoende is opgewarmd.

De grond wordt bereid zoals het is voor maïs met een toegevoegde uitgebalanceerde organische meststof die vóór het zaaien in het bed wordt verwerkt. Sorghum is zelfvruchtbaar, dus in tegenstelling tot maïs heb je geen enorm perceel nodig om te helpen bij de bestuiving. Zaai de zaden ½ inch diep en 4 inch uit elkaar. Dun tot 8 centimeter uit elkaar als zaailingen 4 centimeter hoog zijn.

Houd daarna het gebied rond de planten onkruidvrij. Bemesten zes weken na het planten met een vloeibare stikstofrijke meststof.