Zijn spoorwegbanden veilig voor tuinieren: spoorwegbanden gebruiken voor tuinbedden

Spoorbanden zijn gebruikelijk in oudere landschappen, maar zijn oude spoorwegbanden veilig voor tuinieren? Spoorwegbanden zijn behandeld hout, doordrenkt met een giftige stoofpot van chemicaliën, waarvan de belangrijkste creosoot is. U kunt zelfs bij tuincentra oude spoorwegbanden kopen, wat de vraag verwarrend maakt. De EPA heeft deze hergebruikte barrières als giftig bestempeld en niet aanbevolen voor de tuin. Laten we eens kijken waarom en welke alternatieven voor spoorwegverbindingen voor landschapsarchitectuur veiliger en net zo effectief zijn.

Moet ik spoorwegbanden in mijn tuin gebruiken?

Als u net een woning heeft gekocht en u wilt een aantal verhoogde tuinbedden bouwen, lijken spoorwegverbindingen een goedkope, gemakkelijke optie. U kunt zich echter afvragen: 'Moet ik spoorbinders in mijn tuin gebruiken?' Toegegeven, je hebt ze waarschijnlijk gezien in de landschappen van vrienden en de buurten staan ​​vol met hout. Helaas, wat we traditioneel in het verleden hebben gedaan, ontdekken we nu dat het een vergissing was. Het gebruik van spoorwegbinders voor tuinbedden kan een bedreiging vormen voor uw bodem, huisdieren en kinderen, evenals voor het voedsel dat u verbouwt.

Spoorbielzen zijn dik, duurzaam, goedkoop, gerecycled hout dat langdurige barrières vormt voor bedden, paden en keerwanden. Je ziet ze overal en velen vinden hun verontruste uiterlijk van nature aantrekkelijk. Het hout wordt geconserveerd door het te laten weken in creosoot, dat is samengesteld uit meer dan 300 chemicaliën, waarvan er vele giftig en persistent in de grond zijn.

Van blootstelling aan creosoot is aangetoond dat het kanker veroorzaakt. Zelfs plaatselijk contact met creosoot kan gevaarlijk zijn. Om deze reden is het onverstandig om spoorlijnen te gebruiken in moestuinen waar contact onvermijdelijk is. Bovendien, als het hout langzaam afbreekt, zal het dit giftige brouwsel in uw grond afgeven, waardoor het en uw voedsel worden verontreinigd.

Als je het hout al in je landschap hebt, is het het beste om het te verwijderen. Veel experts raden aan om ook enkele centimeters van de grond in het gebied te verwijderen. Verwijdering kan echter lastig en gevaarlijk zijn. Draag lange mouwen en broeken, een masker, oogbescherming en dikke handschoenen. Als het hout waarschijnlijk uit elkaar valt, raadpleeg dan een professioneel team dat ervoor kan zorgen dat alle stukken veilig worden verwijderd.

Zodra de banden zijn uitgeworpen, moeten ze worden weggegooid. Wat je ook doet, verbrand de stropdassen niet! Hierdoor komen giftige gassen vrij die zelfs nog gevaarlijker kunnen zijn dan eenvoudige plaatselijke besmetting. De spoorweg verbindt groentetuinen die zo gewoon zijn als verhoogde bedhekken vormen de grootste bedreiging. In deze gebieden moet de grond zeker tot een diepte van enkele centimeters worden verwijderd. Gooi de grond weg en installeer verse, niet-verontreinigde grond om uw voedsel te verbouwen.

Alternatieven voor spoorwegbinders voor landschapsarchitectuur

Grenzen voor bedden die niet snel uiteenvallen, zijn moeilijk te vinden. U kunt proberen een onder druk behandeld product te gebruiken bij uw plaatselijke houthandel, maar eerlijk gezegd zullen deze potentieel gevaarlijke chemicaliën bevatten.

Een veiligere optie is om straatstenen of stenen te gebruiken om keerwanden te bouwen. Met grote voorzichtigheid lijken de rotsen de veiligste keuze, omdat ze van de aarde zijn en geen giftigheid hebben. Cement straatstenen kunnen breken en afbrokkelen en kunnen ongewenste toevoegingen en lage concentraties natuurlijke radioactieve elementen bevatten. Blijf bij de natuurlijke opties, vooral rond de moestuin waar mogelijke verontreiniging van de bodem in uw voedsel kan worden opgenomen.