Is Lily Of The Valley Giftig: Understanding Lily Of The Valley Toxicity

Weinig lentebloemen zijn zo charmant als het knikkende, geurige lelietje-van-dalen. Deze bosbloemen komen oorspronkelijk uit Eurazië, maar zijn erg populaire landschapsplanten geworden in Noord-Amerika en vele andere regio's. Achter hun schattige uiterlijk en aangename geur schuilt echter een potentiële schurk. Is lelietje-van-dalen veilig voor tuinen? Lily of the valley-toxiciteit maakt het onveilig om kinderen en huisdieren te hebben. De plant is zo gevaarlijk dat inname kan leiden tot een reis naar de eerste hulp of in zeldzame gevallen tot de dood.

Is Lily of the Valley veilig voor tuinen?

Soms pakken de kleinste organismen de grootste dreun in. Dit is het geval met lelietje-van-dalen. Is lelietje-van-dalen giftig? Alle delen van de plant worden als potentieel giftig beschouwd. De plant bevat meer dan 30 hartglycosiden, waarvan er vele de pompactiviteit van het hart remmen. Kinderen en huisdieren worden het meest getroffen, maar zelfs een grote man kan door de gifstoffen worden geveld.

In een huiselijk landschap waar geen kinderen of huisdieren zijn, is lelietje-van-dalen waarschijnlijk veilig. Zodra u echter kleintjes, katten en nieuwsgierige honden aan de vergelijking toevoegt, neemt de kans op gevaar toe. Het maakt niet uit of alleen de bloemen worden gegeten of dat de hele stengel of wortels worden geconsumeerd. De wijze van introductie van de toxines is gastronomisch, hoewel er ook contactdermatitisrapporten zijn.

De meest voorkomende effecten zijn buikpijn, wazig zicht, langzame en onregelmatige pols, en in ernstige gevallen aanvallen, braken en diarree, hartritmestoornissen en zelfs de dood. Lily of the valley-toxiciteit is ernstig en moeilijk te behandelen. Zelfs bij vermoedelijke inname is een snelle reis naar het ziekenhuis vereist.

Toxiciteit van Lily of the Valley

Lelietje-van-dalen kan dodelijk zijn als ze wordt ingenomen, vooral voor kinderen. De werkingsmethode is via hartglycosiden, die een effect creëren dat lijkt op dat van blootstelling aan Digitalis, gevonden in vingerhoedskruid. De plant is geclassificeerd als een "1" op de gifschaal, wat betekent dat het een grote giftigheid heeft die tot de dood kan leiden. Het is ook een "3" vanwege de vaak ernstige dermatitis.

Experts raden aan om een ​​antigifcentrum te bellen of 911 te bellen als een deel van de plant wordt ingenomen. Convallatoxine en convallamarine zijn twee van de belangrijkste giftige glycosiden in lelietje-van-dalen, maar er zijn tal van andere, evenals saponinen, die niet goed zijn onderzocht en waarvan de werkingswijze niet volledig wordt begrepen. Het overweldigende effect is dat van een cardiale episode.

Slechts twee bladeren van de plant kunnen een dodelijke dosis zijn bij jonge kinderen en huisdieren. Als deze plant in je landschap aanwezig is, is het verstandig deze te verwijderen. Dit kan ongevallen met lelietje-van-dalenvergiftiging helpen voorkomen en de tuin voor iedereen veilig houden.