Mining Bee Info: Mining Bees Good To Have Around

Honingbijen hebben de afgelopen decennia nogal wat media ontvangen, omdat veel uitdagingen hun populatie merkbaar hebben verminderd. Eeuwenlang was de relatie van de honingbij met de mensheid ongelooflijk moeilijk voor de bijen. Oorspronkelijk afkomstig uit Europa, werden honingbijenkorven door vroege kolonisten naar Noord-Amerika gebracht. Aanvankelijk hadden honingbijen moeite om zich aan te passen aan de nieuwe omgeving en het inheemse plantenleven van de Nieuwe Wereld, maar na verloop van tijd en door domesticatie-inspanningen van de mens, hebben ze zich aangepast en genaturaliseerd.

Toen de bijenpopulatie in Noord-Amerika echter toenam en ze werden erkend als een belangrijk landbouwwerktuig, werden ze gedwongen te strijden om hulpbronnen met 4.000 inheemse bijensoorten, zoals mijnen. Naarmate de menselijke populaties toenamen en vorderden, begonnen alle bijensoorten te strijden voor habitat en voedselbronnen, niet alleen in Noord-Amerika maar wereldwijd. Blijf lezen voor wat extra informatie over mijnbijen en leer meer over deze belangrijke grondbijen.

Wat zijn mijnen?

Hoewel er veel licht is geworpen op het lot van honingbijen omdat ze zeer gewaardeerd worden als bestuivers van 70% van de Noord-Amerikaanse voedselgewassen, wordt er weinig gezegd over de strijd van onze inheemse bestuivende bijen. Voordat inheemse mijnen werden vervangen door de honingbij, waren ze de belangrijkste bestuivers van bosbessen, appels en andere vroegbloeiende voedselgewassen. Terwijl honingbijen zijn gedomesticeerd en gewaardeerd door mensen, hebben mijnen bijen de strijd om voedsel en broedplaatsen alleen moeten doorstaan.

Mijnbouwbijen zijn een groep van ongeveer 450 inheemse bijensoorten van Noord-Amerika in de Adrenid geslacht. Het zijn uiterst volgzame, solitaire bijen die pas in het voorjaar actief zijn. Zoals hun naam aangeeft, graven mijnen bijen tunnels waarin ze hun eieren leggen en hun jongen grootbrengen. Ze zoeken gebieden op met blootgestelde grond, uitstekende drainage en lichte schaduw of gevlekt zonlicht van hogere planten.

Hoewel mijnen bijen tunnels vrij dicht bij elkaar vormen, zijn het geen bijen die een kolonie vormen en een eenzaam leven leiden. Van de buitenkant zien de tunnels eruit als ¼ inch gaten met een ring van losse grond eromheen, en worden gemakkelijk aangezien voor kleine mierenhopen of regenwormheuvels. Mijnbouwbijen krijgen soms de schuld van kale plekken in gazons, omdat verschillende bijentunnels in een mijn kunnen worden gezien op een kleine kale plek. In werkelijkheid hebben deze mijnen echter de locatie gekozen omdat deze al schaars was, omdat ze weinig tijd hebben om de kale grond te ruimen.

Hoe zijn mijnen goed?

Deze insecten worden ook als belangrijke bestuivers beschouwd. In het vroege voorjaar graaft de vrouwelijke mijnbij een verticale tunnel van slechts enkele centimeters diep. Vanaf de hoofdtunnel graaft ze verschillende kleine kamers uit en maakt elke tunnel waterdicht met een afscheiding van een gespecialiseerde klier in haar buik. De vrouwelijke mijnbij begint dan stuifmeel en nectar te verzamelen van de vroege lentebloei, die ze in elke kamer tot een bal vormt om haar verwachte nakomelingen te voeden. Dit omvat honderden reizen tussen bloei en nest en bestuift honderden bloemen terwijl ze ijverig stuifmeel van elke bloei verzamelt.

Als ze tevreden is met de voorzieningen in de kamers, gluurt de vrouwelijke mijnbij haar hoofd uit de tunnel om te kiezen uit de samenkomende mannelijke mijnbijen. Na het paren legt ze één ei op elke pollenbal in elke kamer van de tunnel en sluit ze de kamers af. Na het uitkomen overleven de bijenlarven en verpoppen ze de hele zomer in de kamer. In de herfst rijpen ze uit tot volwassen bijen, maar blijven in hun kamer tot de lente, wanneer ze uitgraven en de cyclus herhalen.

Het identificeren van grondbijen

Mijnbouwbijen kunnen moeilijk te identificeren zijn. Van de meer dan 450 soorten mijnbijen in Noord-Amerika, kunnen sommige felgekleurd zijn, terwijl andere donker en grauw zijn; sommige zijn extreem wazig, terwijl andere dunne haren hebben. Wat ze echter allemaal gemeen hebben, zijn hun nest- en paargewoonten.

Alle mijnbijen vormen in het vroege voorjaar nesttunnels in de grond, meestal van maart tot mei. Op dit moment kunnen ze als hinderlijk worden beschouwd, omdat hun activiteit en zoemen bij sommige mensen een agifobie of de angst voor bijen kunnen veroorzaken. In werkelijkheid zoemen bijen om een ​​trilling te veroorzaken die ervoor zorgt dat bloemen stuifmeel afgeven. Mannelijke mijnbijen zoemen ook luid rond de tunnels om een ​​vrouwtje aan te trekken.

Nadat ze in het voorjaar uit hun nest zijn gekomen, leeft een volwassen mijnbij nog maar een maand of twee. In deze korte tijd heeft het vrouwtje veel te doen om haar nest voor te bereiden en eieren te leggen. Net zoals ze heel weinig tijd heeft om de grond vrij te maken of je gazon te vernietigen, verspilt ze ook heel weinig tijd aan interactie met mensen. Vrouwtjes van bijen zijn zelden agressief en steken alleen uit zelfverdediging. De meeste mannelijke mijnbijen hebben zelfs geen angel.

Hoewel de activiteit van het bijen van mijnen in het vroege voorjaar sommige mensen kan irriteren, moeten ze gewoon met rust worden gelaten om hun drukke lentetakenlijst uit te voeren. De lentetaken van het delven van bijen zorgen niet alleen voor hun voortbestaan, maar bestuiven ook belangrijke voedselplanten voor mensen, dieren en andere insecten.