Fotosynthese van witte planten: hoe planten die niet groen zijn fotosynthese

Heb je je ooit afgevraagd hoe planten die niet groen zijn fotosynthetiseren? Plantfotosynthese vindt plaats wanneer zonlicht een chemische reactie veroorzaakt in de bladeren en stengels van planten. Deze reactie verandert kooldioxide en water in een vorm van energie die kan worden gebruikt door levende wezens. Chlorofyl is het groenpigment in bladeren dat de energie van de zon vangt. Chlorofyl lijkt groen voor onze ogen omdat het andere kleuren van het zichtbare spectrum absorbeert en de kleur groen reflecteert.

Hoe planten die niet groen zijn fotosynthese

Als planten chlorofyl nodig hebben om energie uit zonlicht te produceren, is het logisch om je af te vragen of fotosynthese zonder chlorofyl kan plaatsvinden. Andere fotopigmenten kunnen ook fotosynthese gebruiken om de energie van de zon om te zetten.

Planten met paarsrode bladeren, zoals Japanse kaarten, gebruiken de fotopigmenten die in hun bladeren aanwezig zijn voor het proces van fotosynthese van planten. Zelfs groene planten hebben deze andere pigmenten. Denk aan deciduoustrees die in de winter hun blad verliezen.

Wanneer de herfst aanbreekt, stoppen de bladeren van loofbomen het proces van fotosynthese van planten en breekt het chlorofyl af. De bladeren lijken niet meer groen. De kleur van deze andere pigmenten wordt zichtbaar en we zien prachtige tinten geel, sinaasappels en rood in de herfstbladeren.

Er is echter een klein verschil in de manier waarop groene bladeren de energie van de zon vastleggen en hoe planten zonder groene bladeren de fotosynthese ondergaan zonder chlorofyl. Groene bladeren absorberen zonlicht van beide uiteinden van het zichtbare lichtspectrum. Dit zijn de violetblauwe en roodachtige orangelichte golven. De pigmenten in niet-groene bladeren, zoals de Japanse esdoorn, absorberen verschillende lichtgolven. Bij weinig licht zijn niet-groene bladeren minder efficiënt om de energie van de zon op te vangen, maar 's middags wanneer de zon het helderst is, is er geen verschil.

Kunnen planten zonder bladeren fotosynthetiseren?

Het antwoord is ja. Planten, zoals cactussen, hebben geen bladeren in de traditionele zin. (Hun stekels zijn eigenlijk gemodificeerde bladeren.) Maar de cellen in het lichaam of de "stengel" van de cactusplant bevatten nog steeds chlorofyl. Planten zoals cactussen kunnen dus energie van de zon absorberen en omzetten door middel van fotosynthese.

Evenzo fotosynthetiseren planten zoals mossen en levermossen. Mossen en levermossen zijn bryofyten, planten die geen vaatstelsel hebben. Deze planten hebben geen echte stengels, bladeren of wortels, maar de cellen waaruit de gewijzigde versies van deze structuren bestaan, bevatten nog steeds chlorofyl.

Kunnen witte planten fotosynthetiseren?

Planten, zoals sommige soorten hosta, hebben bonte bladeren met grote gebieden wit en groen. Anderen, zoals caladium, hebben meestal witte bladeren die heel weinig groene kleur bevatten. Leiden de witten op de bladeren van deze planten tot fotosynthese?

Het hangt er van af. Bij sommige soorten hebben de witte delen van deze bladeren onbeduidende hoeveelheden chlorofyl. Deze planten hebben aanpassingsstrategieën, zoals grote bladeren, waardoor de groene delen van de bladeren voldoende energie kunnen produceren om de plant te ondersteunen.

Bij andere soorten bevat het witte deel van de bladeren eigenlijk chlorofyl. Deze planten hebben de celstructuur in hun bladeren veranderd, zodat ze wit lijken. In werkelijkheid bevatten de bladeren van deze planten chlorofyl en gebruiken ze het fotosyntheseproces om energie te produceren.

Niet alle witte planten doen dit. De spookplant (Monotropa uniflora), bijvoorbeeld, is een kruidachtige vaste plant die geen chlorofyl bevat. In plaats van zijn eigen energie uit de zon te halen, steelt het energie van andere planten, net zoals een parasitaire worm voedingsstoffen en energie van onze huisdieren berooft.

Achteraf gezien is fotosynthese van planten noodzakelijk voor zowel de plantengroei als de productie van het voedsel dat we eten. Zonder dit essentiële chemische proces zou ons leven op aarde niet bestaan.